کاربرد راهبردهای پایداری اکولوژیک برای افزایش تاب آوری محیط زیست شهری( مطالعه موردی :شهرداری منطقه یک تبریز)
First Statement of Responsibility
/مهدی هریسچیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: برنامه ریزی و علوم محیطی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۶
Name of Manufacturer
، میرزائی
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
جغرافیا و برنامهصریزی شهری
Date of degree
۱۳۹۶/۰۶/۱۹
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
درک تاب آوری یک مفهوم کلیدی برای بهبود ظرفیت تطبیقی شهرها برای اقدام و گرفتن مزایای حاصل از تغییرات غیر قابل پیش بینی در حال تکامل شهری است .در طی دهه های گذشته کیفیت منابع طبیعی و خدمات برای جمعیت های شهری به شکل قابل توجهی کاهش یافته است، در نتیجه ی این تخریب محیط زیست، یک چارچوب پایدار برای توسعه ی شهری مورد نیاز است که تاب آوری منابع طبیعی و اکوسیستم ها را میسر کند .در این میان برنامه ریزی زیست محیطی یک روش قدرتمند برای ایجاد اکوسیستم شهری پایدار است، برنامه ریزی محیط زیست یک مفهوم چند بعدی است با اهداف حفظ غنای تنوع زیستی و بهره وری اکوسیستم از طریق مدیریت پایدار منابع طبیعی .با یادآوری نتایج چنین مسئله ای، پژوهش حاضر، با هدف بررسی میزان تاب آوری شهری منطقه یک کلانشهر تبریز با تأکید بر رویکرد پایداری اکولوژیکی شهری، با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاری MCDMو تحلیل چند متغییره فازی بر پایه سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS انجام شده است .پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی- عملی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی- تجربی می باشد که شیوه گردآوری داده ها، اسنادی، کتابخانه ای و میدانی بوده، همچنین به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته، استفاده شده است .ضریب پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ، ۰.۹۳ برآورد گردید .نمونه آماری مشتمل بر ۳۸۲ نفر از ساکنین منطقه یک تبریز به طور تصادفی انتخاب شدند .تعداد ۵۹ شاخص تاب آوری شهری در قالب ۴ شاخص زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی مورد بررسی قرار گرفتند .به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و LISREL که مبتنی بر معادلات ساختاری می باشد، استفاده شده است .با استفاده از آزمون بارهای عاملی، شاخصهای آشکار براساس درجه اهمیت و تأثیرگذاری اولویت بندی و خلاصه سازی شدند، و برای تهیه نقشه شاخصهای مؤثر، از مدل منطق فازی در قالب سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شده است .نتایج تحقیق حاکی از آن است که همه قسمتهای منطقه کلانشهر تبریز، تاب آور نیست، به طوری که محلات شمالی در سطوح پایین تاب آوری و محلات میانی در سطوح متوسط و محلات جنوبی و جنوب شرقی در سطوح بالای تاب آوری قرار دارد .لذا عوامل مؤثر در این سطوح تاب آوری ناموزون در سطح منطقه یک به ترتیب اهمیت اولویت بندی شدند، به طوری که شاخصهای زیست محیطی با ۴۶.۲ درصد، شاخص اجتماعی با ۳۰.۱ درصد، شاخص اقتصادی با۱۹.۷ درصد و شاخص کالبدی با۴ درصد به ترتیب اولویت، در این تاب آوری نامتوازن سهیم بودند که با ارائه پیشنهاداتی، بر تقویت شاخصهای مؤثر براساس اولویت آنها، تأکید شد
Text of Note
Understanding of resilience is a key concept for improving the adaptive capacity of cities to take measure and achieve the benefits resulted from urban unanticipated evolutionary changes. Over the past decades, the quality of natural resources and services for urban populations has dramatically decreased. As a result of such environmental degradation, a sustainable framework for urban development is needed to enable the resilience of natural resources and ecosystems. Meanwhile, environmental planning is a powerful way to create an urban sustainable ecosystem. Environmental planning is a multi-dimensional concept with the objectives of maintaining richness of biodiversity and ecosystem efficiency through sustainable management of natural resource. Recalling the results of such a matter, the present study aims at investigating the urban resilience of District 1 in Tabriz metropolitan with emphasis on urban ecological sustainability approach and using multi-criteria decision-making (MCDM) method and fuzzy multivariate analysis based on geographic information system (GIS). The present research is applied, from the perspective of purpose, and descriptive-empirical, from that of method. Documentary, library, and field data collection method as well as a researcher-made questionnaire were used to gather required data. The reliability coefficient of the questionnaire (0.93) was evaluated using Cronbach's alpha. A sample of 382 residents of District 1 in Tabriz metropolitan was randomly selected. A total of 59 urban resilience indicators categorized in four environmental, social, economic, and physical groups were examined. SPSS and LISREL software based on structural equations were also used to analyze data. Using factor loadings, obvious indicators were ranked and summarized according to the importance and effectiveness levels. The fuzzy logic model in the form of GIS was used to prepare the map of influencing indicators. The findings indicate that all parts of the under-scrutiny district in Tabriz metropolitan are not resilient, so that the northern, middle, and southern and southeastern neighborhoods are at low, middle, and high levels of resilience, respectively. Therefore, the influencing factors at these irregular levels of resilience in District 1 were prioritized. Accordingly, environmental, social, economic, and physical indicators with respectively 46.2 , 30.1 , 19.7 , and 4 , play role, in order of priority, in this unbalanced resilience. Hence, strengthening the influencing indicators based on their priorities was emphasized by offering a number of recommendations