عنوان

ارزیابی تاثیر نانو دی اکسید تیتانیوم در ترمیم زخم سوختگی جلدی در موش سوری

Number

‭۱۵۸۳۰پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

ارزیابی تاثیر نانو دی اکسید تیتانیوم در ترمیم زخم سوختگی جلدی در موش سوری

First Statement of Responsibility

/آمنه قجقی

Name of Publisher, Distributor, etc.

: دامپزشکی

Date of Publication, Distribution, etc.

، ‮‭۱۳۹۵‬

Text of Note

چاپی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

دامپزشکی

Date of degree

‮‭۱۳۹۵/۱۰/۱۲‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

پیش زمینه :زخم سوختگی جزء مهم‌صترین ترومای بدن محسوب می‌صشود و با دوره التیام طولانی مدت و هزینه‌صهای فراوان جهت مراقبت از بیمار موجب ناتوانی و مرگ می‌صگردد .در این‌ص‍ شرایط استفاده از موادی که باعث بهبود روند التیام زخم می‌صشوند اغلب در میزان بهبودی و مرگ‌صوصمیر تاثیرگذار می‌صباشند .اخیرا نانوتکنولوژی، رهیافت‌صهای درمانی جدیدی جهت مدیریت التیام زخم در جراحات پوستی ارائه کرده‌صاست .در این مطالعه تاثیر نانوکامپوزیت تیتانیوم دی اکسید بر روی فرآیند التیام زخم سوختگی درجه سه در مدل موش بررسی شده است .روش کار :زخم سوختگی درجه سه در گروه‌صهای مختلف موش بالب-سی ‮‭(n=۱۵)‬ایجاد شده و درمان موش‌صها بصورت روزانه از روز ایجاد زخم انجام شد .گروه‌صهای مورد بررسی شامل گروه کنترل، سیلورسولفادیازین، نانوکامپوزیت تیتانیوم دی اکسید و ژلاتین به عنوان حامل نانوذره بود .عکس برداری روزانه از ناحیه زخم به عمل آمد و تغییرات ناحیه زخم نسبت به زخم اولیه بررسی گردید .نمونه‌ص‍ برداری از پوست در روزهای‮‭۷‬ ، ‮‭۱۴‬ و ‮‭۲۱‬ پس از ایجاد سوختگی انجام شد و مقاطع بافتی تهیه گردید .نهایتا مقاطع تهیه شده جهت بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌صآمیزی شدند .داده‌ها در نرم‌افزار آماری ‮‭Graph Pad Prism‬ ، ‮‭Version ۵.۰۵‬وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .جهت آنالیز درجه کلی پاتولوژیکی بین گروه‌صها از آزمون نان پارامتریک کروسکال والیس و برای آنالیز داده‌صهای پارامتریک از آزمون واریانس یکطرفه آنوا استفاده شد .نتایج به شکل میانگین انحراف معیار گزارش شدند .در تمام آنالیزها مقادیر ‮‭۰.۰۵‬ > ‮‭P‬ به عنوان سطح اختلاف آماری معنی‌دار انتخاب شد .نتایج :طبق نتایج به دست آمده، سرعت انقباض زخم‌صهای درمان شده با نانوکامپوزیت تیتانیوم دی اکسید نسبت به گروه های مورد مطالعه بیشتر بود .همچنین انقباض زخم گروه‌صهای درمان نانوکامپوزیت در روز ‮‭۱۴‬ و ‮‭۲۱‬ در مقایسه با گروه‌صهای کنترل و ژلاتین از نظر آماری معنی‌صدار بود .‮‭(P<۰.۰۵)‬ در ارتباط با پارامترهای هیستوپاتولوژیکی در روز ‮‭۷‬ گروه‌ص‍ درمان نانوکامپوزیت، افزایش معنی‌صدار در میزان رگزایی و کاهش معنی‌صدار در میزان سلول‌صهای التهابی به ترتیب نسبت به گروه کنترل و ژلاتین و در بین چهار گروه مورد مطالعه دیده شد . ‮‭(P<۰.۰۵)‬ .در روز‮‭۱۴‬ ام، در گروه‌ص‍ درمان نانوکامپوزیت افزایش معنی‌صدار درص‍ میزان تکثیر فیبروبلاستی در بین گروه‌صهای مطالعه دیده شد .‮‭(P<۰.۰۵)‬ .در روز ‮‭۱۴‬ و ‮‭۲۱‬ گروه درمان نانوکامپوزیت افزایش معنی‌صدار در میزان اپیتلیزاسیون مجدد در مقایسه با گروه کنترل نشان داد .در نهایت، درجه کلی هیستوپاتولوژیکی در گروه درمان نانوکامپوزیت بیشتر از سایرگروه‌صهای مورد مطالعه بود و بهترین نتیجه در روز ‮‭۲۱‬ مشاهده شد ‮‭(P<۰.۰۵)‬ .نتیجه گیری :استفاده از نانوکامپوزیت تیتانیوم دی‌صاکسید توانایی بهبود و تسریع روند التیام زخم سوختگی و بازسازی بافت را دارد .با این حال استفاده بالینی از این نانوکامپوزیت مستلزم انجام مطالعات حمایتی می‌صباشد

Text of Note

Background: Burn injury is a major cause of trauma to the body, causing death and disability, with a long healing period and high health care costs. In these circumstances, using products that increase the wound-healing process often affect patient morbidity and mortality. Recently, nanotechnology has introduced new therapeutic approaches to the management of wound healing in skin injuries. In this study, we investigated the effects of titanium dioxide nanocomposite on the process of third-degree burn wound healing in mice model. Method and materials: Third degree burn wound were created on Balb/c mice (n=15) wound per group and treatment administered daily starting on the day of wounding. Treatment groups included untreated control, SSD, np, gelatin as delivery vehicle for np. Daily photographs were taken and change in wound area relative to initial area was calculated. Skin samples were taken at 7, 14 and 21 days after burn and then the sections were prepared. Subsequently the prepared sections were stained with hematoxylin/eosin to explore histopathological changes. The data was analyzed by the Graph Pad Prism statistical software (Version 5.05). The total pathological grade was compared between study groups using nonparametric (Kruskal wallis). The parametric data were compared using one-way analysis of variance (ANOVA). Data are reported as the mean SD. P<0.05 was considered statistically significant. Results: According to our results, amongst the four groups, the Nano composite-treated wounds showed fast contraction throughout the study period. Also Nan composite treated group revealed significant wound contraction on days14 and 21 compared to control and gelatin treated groups. (P<0.05). Regarding histopathological parameters, on day 7 Nanocomposite treated group demonstrated a significant increase in angiogenesis and significantly decrease in mean PNM compared to control and gelatin and amongst the four groups respectively(P<0.05). On day 14 nanocomposite treated group demonstrated significantly increase in mean fibroblast proliferation amongst the four groups. Regarding re-epithelialization in Nano composite treated group demonstrate a significant increase on days 14, 21 in compared to control. (P<0.05). Finally, Nano composite treated group revealed higher total histopathological score, amongst study groups throughout the study period and best results were observed on day 21. (P<0.05). Conclusion: We concluded that administration of titanium dioxide nanocomposite showed the ability to improve and accelerate burn wound healing process and tissue regeneration. However, to use this nanocomposite clinically, more supportive studies seem necessary

قجقی، آمنه قجقی

جوانمردی، سارا، استاد راهنما

اشرفی هلان، جواد، استاد مشاور

دیوبند، بهارک، استاد مشاور

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی