تأثیر مصرف حاد کافئین بر پاسخ اکسایشی ناشی از یک جلسه تمرین مقاومتی سنتی و بسیار آهسته در سرم مردان سالم تمرین کرده
First Statement of Responsibility
/بابک رضائی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: تربیت بدنی و علوم ورزشی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
تربیت بدنی و علوم ورزشی، فیزیولوژی ورزشی
Date of degree
۱۳۹۴/۱۱/۱۸
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه :تمرینات مقاومتی-قدرتی بهعنوان بخشی از برنامههای آمادهسازی است که با اعمال انواع مقاومتهای خارجی بهمنظور افزایش و یا جلوگیری از کاهش حجم عضلانی و حفظ قدرت، توان و استقامت عضلانی در رشتههای مختلف ورزشی به کار میرود .البته، گاهی در اثر افزایش تنش مکانیکی و فشار متابولیکی ناشی از برخی تمرینات مقاومتی نسبتا سنگین یا انقباضهای برونگرای بیشینه احتمال ایجاد آسیبهای ریز عضلانی و متعاقب آن فرآیندهای التهابی و اکسایشی وجود دارد .بدینمنظور، متخصصین در جستجوی روشهایی برای مقابله با اثرات نامطلوب ناشی از این نوع تمرینات هستند .ازجمل این روشها میتوان به استفاده از مکملهای ضدالتهابی و ضداکسایشی اشاره کرد .از آنجاییکه، تاکنون اثر مصرف حاد کافئین بههمراه تمرینات بسیار آهسته روی شاخصهای فشار اکسایشی عضلات اسکلتی بطور جامع مورد مطالعه قرار نگرفته و باتوجه به برخی از تناقضات موجود، مطالع حاضر قصد دارد تا با بررسی تأثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات برخی از شاخصهای فشار اکسایشی مردان تمرین کرده متعاقب یک جلسه تمرین مقاومتی سنتی و بسیار آهسته به برخی از ابهامات باقی مانده پاسخ دهد تا مربیان و ورزشکاران بتوانند بدون نگرانی در برنامههای مقاومتی شرکت نموده و بتوانند با استفاد هرچه بهتر از نتایج این تحقیق به اهداف ورزشی خود نائل شوند .روششناسی ۳۲ :نفر مرد تمرینکرده) دامن سنی۲۲ -۳۰سال، درصد چربی۱۰ -۱۵و سابق حداقل۱۲ - ۲۴ماه تمرین (در قالب یک طرح نیمهتجربی، دوسویه کور با اندازهگیری مکرر شرکت کردند .آزمودنیها بهصورت تصادفی در چهار گروه همگن شد ۱۰ نفره شامل :تمرین مقاومتی سنتی-دارونما (۴ فعالیت، ۳ نوبت با ۱۰ تکرار در شدت۷۵ ۱RM ، زمان کل تکرار هرنوبت ۴۰ثانیه(، تمرین مقاومتی بسیار آهسته-دارونما (۴ فعالیت، ۱ نوبت با ۱۰ تکرار در شدت۴۰ ۱RM ، زمان کل تکرار هرنوبت ۱۲۰ثانیه(، تمرین مقاومتی سنتی همراه با کافئین (۶ میلیگرم در وزن بدن (و تمرین مقاومتی بسیار آهسته همراه با کافئین (۶ میلیگرم در وزن بدن (تقسیم شدند .نمونههای خونی قبل و ۲۴ ساعت بعد از تمرین بهمنظور تعیین سطوح سرمی ظرفیت ضداکسیدانی تام (TAC) و مالوندیآلدهید (MDA) جمعآوری شد .دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر چهار در دو) گروهزمان(، تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در آلفای ۰۵/۰ بررسی شد .یافتههایتحقیق :نتایج حاکی است که تنها انجام یک جلسه تمرین مقاومتی سنتی (TRT) منجر به کاهش معنیدار (>(۰۵/۰P در غلظت ۲۴ ساعت ظرفیت ضداکسیدانی تام (TAC) میگردد .با این حال، کاهش سطوح ضداکسیدانی در سایر گروهها بطور غیرمعنیداری کمتر از گروه تمرین مقاومتی سنتی بود .(<(۰۵/۰P بهعلاوه، تغییرات ۲۴ ساعت شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) در سرم گروههای تمرینی دریافت کنند مکمل در مقایسه با گروههای دارونما کمتر بود .(>(۰۵/۰P نتیجهگیری :نتایج حاضر نشان میدهد که مصرف حاد کافئین (۶ میلیگرم در وزن بدن (و همچنین انجام تمرینات با سرعت بسیار آهسته احتمالا میتوانند از فرآیند فشار اکسایشی عضلانی ناشی از انجام تمرین مقاومتی در سرم مردان بدنساز جلوگیری نمایند .و با انجام تمرینات مقاومتی بطور آهسته بههمراه مصرف حاد کافئین میتوان تا حدودی از فشار اکسایشی ناشی از تمرینات مقاومتی جلوگیری کرد
Text of Note
time), Bonferroni and independent T-test at 0.05. Results: The results show that the one-session traditional resistance training (TRT) induced a significantly decreased (P0.05) of 24-hours TAC concentration. However, decreased levels of antioxidative level of other groups were not significantly less than in the TRT group (P0.05). Moreover, serum lipid peroxidation index (MDA) levels were significantly lower (P0.05) in both acute caffeine consumption groups (CaTRT and CaSRT) in compare to TRT and SRT groups 24-hour after the exercise protocol. Conclusion: The results showed that acute consumption of caffeine (6 mg.kg-1) and also superslow training probable can prevent muscle oxidative stress responses induced by resistace training in serum of male bodybuilder and doing superslow resistance training as well as acute caffeine consumption may produce better results in preventing resistance training-induced oxidative stress in some extent2 ANOVA (groupIntroduction: The resistance strength training as a part of the preparation programs that impose a variety of external resistance to enhance or prevent muscle loss and maintain strength, power and muscular endurance are used in different sports. However, sometimes the effect of mechanical tension and metabolic stress by some heavy resistance training or maximum eccentric contractions caused muscle damage, inflammatory and oxidative processes. However, sport experts are searching for ways to deal with the adverse effects of muscle damage and inflammation. Some of these methods as well as using anti-inflammatory and antioxidant supplements. Since the effect of acute caffeine consumption along with superslow resistance training on skeletal muscle oxidative stress have not been studied comprehensively and according to some inconsistencies, the present study was conducted to investigate the effects of acute caffeine on some of the oxidative stress markers following a single session of traditional and superslow resistance training to answer some questions. Methodology: Thirtytwo trained male (age range 22-30 years, fat 10-15 and a history of at least 12-24 months training) participated in a quasi-experimental, repeated measured and double-blind design. The subjects were divided in four randomized homogeneous groups (n=8) include: traditional resistance training (TRT) and placebo (4 exercise, 3 sets of 10 reps at 75 of 1RM, total time 40 seconds per set), superslow resistance training (SRT) and placebo (4 exercise, 1 sets of 10 reps at 40 of 1RM, total time 120 seconds per set), caffeine and traditional resistance training group (CaTRT) (caffeine: 6 mg.kg-1.day), caffeine and superslow resistance training group (CaSRT) (caffeine: 6 mg.kg-1.day). Blood samples before and 24 hours after exercise were collected to determine the serum level of total antioxidant capacity (TAC) and malondialdehyde (MDA). Data were analyzed using repeated-measure 4