این پژوهش در نظر دارد با کنکاش در آثار افکار و ارائه چارچوبی از نظریات او نقش ایشان را در معرفی حکمت عرفان ایرانی اسلامی روشن کند ایزوتسو در واقع دانشمندی است که به اسلام و عرفان ایرانی و زبان شناسی متون دینی علاقه مند بوده است و طبیعتا به صورت خود جوش و علاقه مند به بعضی از متونی که در حوزه دانشی به اسم معنی شناسی است کشش پیدا میکند و از افرادی مثل ساپیر یا هولمان و یا بعضی از فلاسفه تحلیلی مثل ویگتنشتاین تاثیر می پذیرد این دستگاه و انگاره های تحقیقاتی که در حوزه علم معنی شناسی است برای فهم متون دینی به کارگرفته است شیوه های مختلفی را در طول تاریخ بوده است شیوه هایی که مبتنی بر فلسفه یا شیوه هایی که مبتنی بر دانش های زبانی بوده اما دانشی به اسم معنا شناسی که در غرب به آن سمانتیک می گویند و در جهان عرب به آن علم الدلاله می گویند به شناخت کوچکترین واحد های معنایی زبان می پردازد که ایزوتسو به آن علاقه مند می شود و سعی می کند از یک روش تحقیقی که در دهه شاید بشود گفت ۰۶ و ۰۷ میلادی رایج شده گرفته و برای فهم قرآن به کار گیرد لذا در دو کتاب خودش خدا و انسان در قرآن و هم در کتابی که مربوط به مفاهیم اخلاقی و دینی قرآن می شود به کار گرفته است .طبیعتا دانشی که ما در دوره ایزوتسو در حوزه معنی شناسی داشتیم دانشی بوده که تازه متولد شده بوده است و به سطح امروزینش نرسیده بود از این منظر تلاش او یک تلاش نسبتا موفق ارزیابی می شود به دلیل این که توانسته است از الگوهای روش شناسی که در دانش نو پای معناشناسی در واقع پیدا شده بود در متون دینی بهره گیرد.
UNIFORM TITLE
General Material Designation
پژوهشی در آثار و افکار اسلام شناس و ایرانشناس ژاپنی، توشیهیکو ایزوتسو [منابع الکترونیکی:پایان نامه]