یکی از دغدغههای دیرین علمای مسلمان در مواجهه با قرآنکریم، بیم افتادن در ورطه تفسیر به رای است. مطابق برخی احادیث وارده کسی که در تفسیر قرآن به تفسیر به رای بپردازد جایگاه خود را در دوزخ مهیا ساخته است. از این رو یکی از همواره این پرسش در میان مفسران کتاب الهی مطرح بوده که معنای تفسی به رای چیست؟ دیدگاههای مختلفی در این باب وجود داید که به هیچ روی شباهتی با هم ندارند هر گروه با توجه به باورها و مبانی خود تفسیری را ارائه کرده و جماعات دیگر را متهم به تفسیر به رای نموده است شیخ طوسی از جمله کسانی است که در مواجهه با این بحث مشی متفاوتی دارد. وی بی آنکه دغدغه اصلی خود را فهم چیستی تفسیر به رای بداند عنوان کردن این بحث از ناحیه برخی عقل ستیزان و از جمله برخی از اهل حدیث را حربهای جهت بیرون کردن عقل و دستاوردهای آن از میدان فهم و تفسیر قرآن می داند. وی قول به تفسیر به رای را از ناحیه اهل حدیث و قائلان به تفسیر روایی محض، با قرآن کریم و عقل سلیم در تعارض می بیند و برای این دیدگاه خود دلایلی را ذکر میکند در این مقاله ضمن پرداختن به این مباحث تاثیر این دیدگاه شیخ را در شکلگیری تفسیر اجتهادی در تفسیر التبیان و تفاسیر پس از آن به اجمال بررسی میکنیم.
TRANSLATED AS
Author
طاهره غلامی شیری
UNIFORM TITLE
General Material Designation
دیدگاه شیخ طوسی در باب تفسیر به رای و تاثیر آن در روش اجتهاد