با آغاز مبارزات استقلال طلبانه ملل مستعمره، زوال نظام استعماری و شکلگیری دولتهای جدید، موضوع وحدت و یکپارچکی به یکی از دغدغههای فکری اندیشمندان علوم سیاسی و اجتماعی و سیاستمداران این کشورها مبدل شده است. در حال حاضر، بسیاری از کشورها، به ویژه جوامع در حال توسعه، با این مساله مواجه هستند که با وجود اختلافات قومی و مذهبی چگونه میتوان از بروز چالشهای تهدید کننده همبستگی ملی جلوگیری و یا در صورت بروز آن را مدیریت کرد؟ در بسیاری از کشورها، در نبود راهحلهای دموکراتیک برای حل مساله قومی، نارضایتیها و سوءتفاهمات قومی تشدید گردیده و منجر به جنگهای داخلی و فروپاشی و تجزیه نظامهای سیاسی شده است. مضاف بر این، دولت جمهوری اسلامی ایران، از یک طرف با چالشهای داخلی معطوف به توسعه سیاسی و اقتصادی مواجه است و از سوی دیگر، دائما تحت فشارهای بینالمللی رو به تزاید قرار میگیرد. مجموعه این تهدیدهای بینالملی و چالشهای داخلی ممکن است وحدت و یکپارچگی ملی در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، میتوان گفت وحدت، همبستگی و یکپارچگی ملی، یکی از مسائل اساسی حال و آینده دولت جمهوری اسلامی ایران و شکافهای اجتماعی، یکی از مولفههای موثر بر آن است. این مقاله میکوشد تاثیرگذاری شکافهای اجتماعی بر وحدت ملی در ایران را تبیین نماید
TRANSLATED AS
Author
علی اصغر قاسمی
UNIFORM TITLE
General Material Designation
نسبت سنجی شکافهای اجتماعی و وحدت ملی در ایران