شهر در ایران مقر حکومت و جایگاه استقرار دستگاه اداری- سیاسی حکومت های وقت بود در این راستا برخی از پدیدههای شهری وجود داشتند که از سویی بازتاب دهنده زندگی آزاد و معمولی مردم و از سوی دیگر منعکس کننده حضور حکومت در زندگی شهری بودند .از جمله پدیدهایی که نشاندهنده این وضع است مناصب شهری میباشد که بستر ارتباطی حوزه قدرت مرکزی و حکومت مرکزی با زندگی روزمره مردم بودند مهمترین بحث در این راستا را میتوان در محورهایی چون الگوی توزیع قدرت سیاسی در شهرها، نحوه مدیریت امور در واحد شهری و توزیع عملکردی آن در سطح کوچکترین واحدهای شهری- محله و نظایر آن- تعیین کرد .مهمترین مسئلهای که در این پژوهش سعی شد تا به آن پرداخته شود این است که تا چه اندازه سلسله مراتب مدیریت امور مختلف شهری در ایران تحت نظارت و سلطه حکومت مرکزی قرار داشت و به چه مقدار واجد خصلتها و اختیارات خودگردانی و شبه خودمختارانه بود .نتایج حاصل از این پژوهش نشاندهنده نقش این مناصب و میزان نفوذ آنها در زندگی مردم بود .همچنین باید گفت که این مناصب با ایجاد دستگاههای جدید اجرایی تا حد زیادی موقعیت پیشین خود را از دست دادند و با مقامات جدید جایگزین شدند .میزان حضور و نفوذ آنها بیانگر میزان قدرت این مناصب از سویی و دستگاه حکومت از سویی دیگر بود.
UNIFORM TITLE
General Material Designation
بررسی مناصب شهری در عصر قاجاریه [منابع الکترونیکی:پایاننامه]