دانشگاه تهران، دانشکده الهیات و معارف اسلامی
Date of Publication, Distribution, etc.
۷۵-۱۳۷۴
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
ه-، ۲۲۷ ص
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
دف پژوهش بررسی دینشناسی عارفان مسلمان یعنی غزالی و مولوی است. روش پژوهش کتابخانهای است. یافتهها نشان میدهد که دو جریان مهم و اساسی در تصوف اسلامی یعنی تصوف خائفانه و تصوف عاشقانه است و دو تن از بزرگترین عارفان تاریخ اسلام یعنی غزالی و مولوی از چهرههای شاخص این دو نوع عرفان هستند. حقیقت دین در نزد هر کدام از این دو عارف دارای ویژگیهای خاص است. غزالی فیلسوف و عارف قرن پنجم هجری است. وی از طریق جستجو در حقیقت علم در پی آن برآمد تا حقیقت علم دین را کشف کند و در احیاء العلوم میگوید که چون نگرشهای مختلفی به دین صورت گرفته باعث شده تا حقیقت آن ظاهر نشود و در صدد برآمد تا نگرشی صحیح نسبت به علومی ارائه دهد که مستقیما" با دین و حقیقت در ارتباط باشند. علم رسیدن به دین علم طریق آخرت است که خداوند در قرآن از آن به نام فقه و حکمت و علم و ضیاء و نور و هدایت نام برد. اما مولوی عارف و شاعر نامدار قرن هفتم که در ابتدا و قبل از ملاقات با شمس تبریزی انسانی محدث، مفتی و دین دار بود. با دیدار شمس دگرگون شده و پایه عرصهای نوین از عرفان الهی گذاشت و دین در نظر او گسیختن از دنیا و حرکت به سوی عقبی است و میگوید خلل از این است که خدا را به دید محبت نمینگرند بلکه با نظر علم که خود جدایی از خداست و پای عقل و منطق را چوبین میداند