هرات در قرن نهم و عصر تیموری کانون دلخواه فرهنگ و هنر و ادب بود. از مشخصات ممتاز و تاریخی این عصر آن است که دربارهای حامی شعر شدند و حتی در تذکره ها و کتاب های تاریخ و ادبیات از این حاکمان شعر گزارش شده است و به سبب اینکه تیموریان از نژاد ترکان بودند در این دوره شعر ترکی نیز هست دیده می شود و نیز در این عصر در دو بخش منظومه های عاشقانه و داستان های عرفانی رواج دارد. مهمترین توجه شاعران به خمسه سرایی - تقلید از نظامی - است. قالب های دیگر شعری رواج و اهمیت کمتری دارند و موضوعات شعری بیشتر وصف و غنا حکمت و اندرز و هجو و هزل است ولی مهمترین توجه شاعران این عصر به لغز ( چیستان ) و معما سرایی است و در نگاه کلی این عصر « عصر تقلید و انحطاط » شمرده می شود.