ذاکری که مدرس تخریب و انفجار بوده، در بوسنی، نظامیان و داوطلبان مردمی را با نحوه خنثی کردن مینها و تلههای انفجاری آشنا میکرده است. او در کنار این آموزشها به کمک رسانی و توزیع اقلام ضروری زندگی در میان مردم جنگ زده بوسنی هم میپرداخته است.کتاب «محاصره سارایوو» مملو از وقایع تلخ و شیرین است و صداقت و صمیمیت و مردمی بودن روحیه نویسنده باعث میشود کتاب برای خواننده خواندنی و عبرت آموز شود.در بخشی از این کتاب آمده: «ناگهان سرتاسر کانال توسط نور افکن زرهپوشهای سازمان ملل UN) ) روشن شد. جمعیت به نشانه تسلیم دستهایشان را بالا بردند. فرمانده و بقیه، جعبههای مهمات را زمین انداختند. چند سنگر تجمعی و حفره روباهی در کنار کانال وجود داشت. اوضاع را که اینگونه دیدم، سریع داخل یکی از سنگرها رفتم. فرمانده گفت کجا میروی؟ دنبال ما بیا! اما من اعتنا نکردم. چند دقیقه بعد نیروهای سازمان ملل آمدند و همه جمعیت را با خودشان بردند. حال من مانده بودم در معرکه جنگ، میان صربها، مسلمانان و نیروهای سازمان ملل متحد.»