Sinema seyirciliği sinemanın ilk gösterimlerinin yapıldığı günden beri çeşitli dönüşümler geçirmiştir. Bu dönüşümlerin arkasında yatan dinamikler çeşitlenmekle birlikte temel argümanını modernleşme üzerinden kurmaktadır. Modernleşmenin toplumlar üzerinde yarattığı çeşitli etkiler sinema salonlarının ve buna bağlı olarak sinema seyircisinin de dönüşümünde önemli bir rol oynadığı görülmektedir. Sanat sinemasının gösterim mekanlarının ve anlatı özelliklerinin farklılığı, sanat sineması seyircisinin de literatürde farklı noktalardan değerlendirilmesine neden olmuştur. Bu çalışma, sinema seyir pratiklerinin dönüşümünü genel bir çerçevede tartışılarak öznel bir alan olarak ele aldığımız sanat sineması seyircisi olarak kodlanan Başka Sinema seyircisinin deneyimlerine odaklanmıştır. Pierre Bourdieu sosyolojisinin habitus, alan, kültürel sermaye kavramları çalışmanın kuramsal çerçevesini oluşturmakta ve bu çerçeve Başka Sinema seyircilerinin deneyimlerinin analizinde ufuk açıcı bir tartışma alanı sağlamaktadır. Mülakat ve katılımlı gözlem yöntemi ile elde edilen veriler tematik analiz yöntemi ile oluşturulmuş dört başlık altında incelenmiştir. Elde edilen verilerin analizinde habitus, alan ve sermaye ilişkisinin Başka Sinema alanında nasıl yer bulduğuna bakılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile yirmi kişi ile yapılmış mülakatlar sonucunda elde edilen veriler seyircilerin kültürel sermaye edinmeleri noktasında Bourdieu çerçevesinden farklı bulgular ortaya çıkmış ancak eyleyicilerin pratikleri noktasında bireysel pratiklerin bileşerek kitlesel bir ortaklık yarattığı sonucuna varılmıştır.