Morphological and Biochemical Evaluation of the Effects of Myrtus communis L. Extract on Pancreas in High Fat Diet Fed Rats
General Material Designation
[Thesis]
First Statement of Responsibility
Özcan, Gül Sinemcan
Subsequent Statement of Responsibility
Akakın, Dilek
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
Marmara Universitesi (Turkey)
Date of Publication, Distribution, etc.
2018
GENERAL NOTES
Text of Note
108 p.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
Master's
Body granting the degree
Marmara Universitesi (Turkey)
Text preceding or following the note
2018
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Amaç: Son yıllarda yapılan çalışmalar Myrtus Communis L. (MC) ekstraktının antioksidan ve antidiyabetik özelliklerini ortaya koymaktadır. Bu çalışmadaki hedefimiz bu ekstraktın yüksek yağlı diyet (YYD) ile beslenen sıçanların pankreası üzerinde etkilerini ortaya koyabilmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda erkek Wistar Albino sıçanlar 3 deney grubuna ayrıldı. YYD grubu (n=8) ve YYD+MC grubuna (n=8) %45 yüksek yağlı sıçan yemi verildi ve YYD+MC grubuna orogastrik gavaj ile MC ekstraktı (100mg/kg) uygulandı. Standart yemle beslenen grup Kontrol grubu (n=8) olarak ayrıldı. YYD ve YYD+MC gruplarında hayvanlar 4 ay boyunca YYD ile beslendi, YYD+MC grubuna 3. aydan itibaren 1 ay süre ile MC ekstraktı verildi. Deney sonunda dekapitasyon ile sıçanlar sakrifiye edildikten sonra kan ve pankreas örnekleri alındı. Kan serumunda insülin, leptin ve lipid profil düzeylerine bakıldı. Histolojik olarak pankreas hasarı ile insülin, NF-κB, α-SMA ve TUNEL immünohistokimyası değerlendirildi. Biyokimyasal olarak ayrıca pankreas dokusunda oksidan/antioksidan aktiviteler incelendi. Bulgular: Kontrol ile karşılaştırıldığında YYD grubunda artan vücut ağırlığı, kan glukoz seviyesi, serum total kolesterol, insülin, TG, LDL, VLDL ve leptin seviyeleri, doku MPO ve 8-OHdG aktiviteleri ve MDA seviyesi MC uygulaması ile azalmış olarak izlendi. YYD grubunda, serum HDL ve doku GSH seviyelerinde gözlenen azalmış MC uygulaması ile artmıştı. Kontrole göre YYD grubunda artmış histopatolojik hasar skoru, pankreatik adacık alanı, insülin, TUNEL, NF-κB ve α-SMA immünoreaktivitesinin MC uygulaması ile gerilediği gözlendi. Sonuçlar: Çalışmamızın verileri, MC'in antiinflamatuar ve antioksidan mekanizmalar üzerinden obezite tedavisi için potansiyel bir yaklaşım sunabileceğini düşündürmekte ve ileriki deneysel ve klinik çalışmalar ile desteklenmelidir.