The Relationship between Attachment Styles and Religious Coping among Adults
General Material Designation
[Thesis]
First Statement of Responsibility
Özkan, Bahar
Subsequent Statement of Responsibility
Düzgüner, Sevde
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
Marmara Universitesi (Turkey)
Date of Publication, Distribution, etc.
2019
GENERAL NOTES
Text of Note
123 p.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
Master's
Body granting the degree
Marmara Universitesi (Turkey)
Text preceding or following the note
2019
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Bu araştırmada, yetişkin bağlanma stilleri ile dini başa çıkma arasındaki ilişki Türk örnekleminde incelenmiştir. Çalışmaya İstanbul'da yaşayan ve 18-72 yaş aralığında bulunan 453 kişi katılmıştır. Katılımcıların yetişkin bağlanma tarzları, İlişki Ölçekleri Anketi ile, dini başa çıkma stilleri Dini Başa Çıkma Ölçeği ile, dindarlık düzeyleri ise Dindarlık Ölçeği ile ölçülmüştür. Dini başa çıkma etkinliklerinin alt boyutları ile bağlanma stilleri arasındaki korelasyon ilişkileri incelenmiş, bazı değişkenlerin birbiri ile anlamlı şekilde pozitif veya negatif ilişki içinde olduğu görülmekle birlikte bu ilişkilerinin tamamının çok zayıf olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, demografik değişkenlerle bağlanma stilleri, dini başa çıkma tarzları ve dindarlık arasındaki olası ilişkiler tartışılmıştır. Yetişkin bağlanma stilleri ile dini başa çıkma tarzları arasındaki ilişkiyi analiz etmek için gerçekleştirilen Alternatif Spearman Testi ve Likelihood Ratio Test sonuçlarına göre, kişilerde "güvenli bağlanma" eğilimi arttıkça, "dini yalvarma, dini yakınlaşma, dini istikamet arayışı" etkinliklerine yönelme sıklığında artış görülmüştür. Buna karşın "korkulu bağlanma" eğilimi arttıkça "dini hoşnutsuzluk, manevi hoşnutsuzluk ve şerre yorma" sıklığında artış görülürken; "dini yakınlaşma" boyutunda ise düşüş tespit edilmiştir.