Sultan II. Abdülhamid Dönemi Hadis Çalışmaları
General Material Designation
[Thesis]
First Statement of Responsibility
Dağdeviren, Raziye Betül
Subsequent Statement of Responsibility
Şahyar, Ayşe Esra
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
Marmara Universitesi (Turkey)
Date of Publication, Distribution, etc.
2019
GENERAL NOTES
Text of Note
208 p.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
Master's
Body granting the degree
Marmara Universitesi (Turkey)
Text preceding or following the note
2019
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Sultan II. Abdülhamid dönemi, ilmî, siyasî ve toplumsal açıdan pek çok alanda çeşitli gelişmelerin, yeniliklerin ve tartışmaların yaşandığı bir süreci içermektedir. Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde yaşanan modernleşme ve geleneğe bağlılık arasındaki gelgitler ile beraber II. Abdülhamid'in sünnete bağlı kalarak devleti ileriye taşıyacak modernleşme arayışlarına açık olması, hadis alanında da çeşitli arayışları beraberinde getirmiştir. Aynı zamanda Sultan Abdülhamid'in istişare ettiği şahsiyetler arasında bulunan Gümüşhânevî, Yusuf Nebhânî, Ahmed Cevdet Paşa, Said Halim Paşa ve Tunuslu Hayreddin Paşa gibi ilim adamlarının Hz. Peygamber'in sünnetine bağlı kalarak ilerlemeyi savunan düşünce ve icraatleri, dönemin sünnet anlayışını ortaya koymaktadır. Bu dönemde, müsteşriklerin de etkisiyle hadis ilmi çerçevesinde daha önce tartışılmamış konuların ele alındığı, hadis merkezli oryantalist çalışmaların akademik seviyeye taşındığı, hadis musannefâtı ve sahâbe etrafındaki ithamların arttığı görülmektedir. Ayrıca, bu dönem Müslümanların oryantalistlere cevap verebilmek için reddiyeler yazarak çeşitli önlemler almaya çalıştığı ilmî bakımdan canlı bir zamana denk gelmektedir. II. Abdülhamid'in hadis ilmine ve Sahîh-i Buhârî'ye duyduğu yakınlık, dünyanın çeşitli yerlerinde hadis çalışmalarıyla tanınan medreseleri desteklemesi, hadis âlimlerini nişanlarla taltif etmesi ve Sahîh-i Buhârî'yi neşrettirmesi bu devri ayrıca önemli kılmaktadır. Öte yandan, "hilâfetin kureyşîliği" hadisi bağlamında İngilizler'in desteğiyle başlatılan tartışmalar, bu dönemde hadis ilmi çerçevesinde geniş bir literatürün ortaya çıkmasına yol açmıştır. Ayrıca, bu dönem muhaddislerin yeri geldiğinde medreselerde yeri geldiğinde de cephelerde hadis okutmak suretiyle ortaya büyük bir gayret koydukları da gözlemlenmektedir.