Family's contribution to religious education of their children (Istanbul example)
General Material Designation
[Thesis]
First Statement of Responsibility
Özdemir, Ömer
Subsequent Statement of Responsibility
Keskiner, Emine
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
Marmara Universitesi (Turkey)
Date of Publication, Distribution, etc.
2019
GENERAL NOTES
Text of Note
186 p.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
Ph.D.
Body granting the degree
Marmara Universitesi (Turkey)
Text preceding or following the note
2019
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Bu araştırmada, aile, ailenin din eğitimi açısından önemi ve ailede din eğitiminde dikkate alınması gereken hususlar kısaca ele alındıktan sonra esas olarak ailenin, çocuklarının din eğitimine katkı sağlayıp sağlamadığı ve bu konuda başarılı ya da eksik gördükleri tarafların neler olduğu ve çocuklarına din eğitimi verme konusunda kendilerini yeterli görüp görmediklerinin yanı sıra okuldaki din eğitimi ve öğretimi hakkındaki görüş ve düşünceleri de tespit edilmeye çalışılmıştır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmada Türkiye'nin hemen her bölgesinden göç alan ve her türlü sosyoekonomik ve sosyokültürel aile yapısını bünyesinde barındıran, İstanbul ilinde yaşayan ve farklı dünya görüşlerine sahip 30 aileyle derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Mülakatlarda katılımcılara kişisel bilgiler dışında "Çocuklara din eğitimi verilmeli mi? Verilmeli ise hangi yaştan itibaren, kim ya da kimler tarafından verilmeli? Çocukların din ile ilgili merak ettikleri konular nelerdir? Ebeveynler, çocuklarının dinî konulardaki sorularını cevaplandırmada kendilerini yeterli bulmakta mıdır?" gibi sorulardan oluşan 17 açık uçlu soru sorulmuştur. Sorulara verilen cevaplar nitel veri analiz programı olan NVivo10 programına aktırılmış, veriler belirli kategori ve temalar altında toplanıp kodlandıktan sonra analiz edilerek yorumlanıp, bir takım değerlendirme ve önerilerde bulunulmuştur. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, bireyin dinî kişiliği üzerinde anne-babalar başta olmak üzere aile ve aile bireylerinin önemli etkisi olduğu; ancak ailenin, çocuklarına din eğitimi verme konusunda yetersiz kaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca ebeveynlerin, çocuklarına din eğitimi verilmesi gerektiğini düşündükleri; ancak kendilerini bu konuda yeterli görmedikleri gibi okulu da yeterli görmedikleri saptanmıştır. Ailelerin okuldaki din eğitimini yeterli bulup bulmamalarındaki temel etkenin ise öğretmen olduğu ortaya çıkmıştır.