بررسی کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت پس از تزریق داخل مفصلی همزمان اوزون و هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا در بیمارستان امیر اعلم در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
محسن امیرسبتکی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۳ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۳/۰۴
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: استئوآرتریت شایع ترین بیماری مزمن مفصلی است و شیوع آن به دلیل افزایش میانگین سنی جمعیت و تمایل به چاقی در حال افزایش است. استئوآرتریت زانو شایع ترین نوع آن می باشد و طبق مطالعات انجام شده شیوع آن در ایران در سنین بالای 15 سال حدود 34 درصد است که میزان بسیار بالایی است. درمان استئوآرتریت شامل جراحی و درمان های محافظه کارانه است. با توجه به محدودیت های زیاد درمان جراحی امروزه نیاز به درمان های غیرجراحی افزایش زیادی پیدا کرده است. یکی از این درمان ها تزریق داخل مفصلی هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا به همراه اوزون است. هدف از این پژوهش بررسی کاهش درد و بهبود عملکرد در بیمارانی است که تزریق داخل مفصلی هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا همراه با اوزون داشته اند. روش کار: در این پژوهش تعداد 65 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو که به درمانگاه درد بیمارستان امیر اعلم از خرداد 1399 تا خرداد 1400 مراجعه کرده اند و کاندید تزریق داخل مفصلی هیالورنیک اسید با وزن مولکولی بالا همراه با اوزون هستند در چند مقطع مورد مصاحبه قرار میگیرند. مصاحبه قبل از انجام تزریق داخل مفصلی، سه روز، یک ماه و شش ماه پس از آن انجام می شود. در طی مصاحبه فاکتورهای درد و عملکرد مطابق پرسشنامه short form WOMAC مورد برسی قرار میگیرند. اطلاعات مربوط به متغیرهای سن، جنس، BMI، درگیری یک یا دو زانو، درد حین تزریق و وجود یا عدم وجود حساسیت نیز در پرسشنامه تکمیل میگردد. با مقایسه بین میانگین نمرات حاصل از پرسشنامه در چهار مقطع ذکر شده ، کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مورد ارزیابی قرار میگیرد. مقایسه میانگین این دو فاکتور بر اساس سایر متغیر های فرعی از جمله سن، جنس نیز انجام خواهد شد. بیمارانی وارد مطالعه می شوند که درمان های محافظه کارانه معمول شامل داروهای ضد درد و NSAID در آنها پاسخ مناسب را نداشته است. معیار خروج بیمار از مطالعه شامل عدم حضور یا همکاری بیمار در هر یک از مقاطع مصاحبه، انجام هرگونه مداخله جدید بر روی زانوی مبتلا در دوره مطالعه، سابقه انجام هرگونه مداخله بر روی زانوی مبتلا در هر زمانی، کاهش یا افزایش غیر معمول فعالیت فیزیکی در دوره مطالعه است. یافته ها: در مجموع تعداد 65 بیمار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران در این مطالعه برابر با 62.63±10.41 سال بود. شاخص نمره کل WOMAC SF که نشان دهنده درد و عملکرد زانو است قبل از تزریق در بیماران برابر با 33.6±8.00 بود که در روز سوم به 14.21±10.90، در ماه اول به 11.35±11.89 و در ماه ششم به 15.01±13.76 کاهش یافت. میزان نمره کل WOMAC SF در هر سه پیگیری کاهش معناداری داشت (P-value<0.001). همچنین بیمارانی که درد شدیدتری قبل از تزریق داشتند، بیشتر از بیمارانی که درد کمتری داشتند از تزریق داخل مفصلی سود برده اند. مطالعه ما این را نشان داد که میزان اثر بخشی تزریق داخل مفصلی ترکیب هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا به همراه اوزون به سن و جنس و BMI بیماران بستگی ندارد. این پژوهش همچنین نشان داد که میزان اثر بخشی تزریق داخل مفصلی ترکیب هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا به همراه اوزون به تک مفصلی یا دو مفصلی بودن تزریق بستگی ندارد. نتیجه گیری: تزریق ترکیب هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا و اوزون به داخل مفصل باعث بهبودی قابل توجه در درد و عملکرد زانوی بیماران میشود. توصیه می شود تا در روند درمان این بیماران، ترکیب اسید هیالورونیک با وزن مولکولی بالا و اوزون به عنوان یک درمان موثر در نظر گرفته شود.