بررسی فاکتورهای التهابی اسید اوریک، فریتین و hs-CRP بین بیماران چاقی و چاقی مفرط بیمارستان سینا سال ۹٦-۹۷
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
افشان داوری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۲ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: در افراد چاق با ذخیره مولکولهای چربی، بافت چربی میتواند بیان و ترشح عوامل التهابی و همچنین تعداد ماکروفاژهای بافتی را افزایش دهد. نقش التهاب در چندین بیماری مانند بیماریهای قلبی عروقی، مقاومت به انسولین و دیابت به اثبات رسیده است. برخی از مطالعات به این نتیجه رسیدند که اگرچه چاقی یک عامل خطر شناخته شده برای اختلالاتی مانند بیماریهای قلبی عروقی است، اما پدیده ای به نام "پارادوکس چاقی" وجود دارد که بر اساس آن شاخص توده بدنی بالاتر ممکن است با مرگ و میر کمتر در برخی از بیماریهای مزمن مرتبط باشد. اهداف: این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه سطوح نشانگرهای التهابی (hs-CRP، فریتین و اسید اوریک) در دو گروه از بیماران چاق و چاق مفرط انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعهی توصیفی مقطعی، صد و نود و هشت نفر با شاخص توده بدنی مساوی و بالاتر از سی وارد شدند. پس از تقسیم به دو گروه، شاخصهای تن سنجی و سطح غلظت فاکتورهای التهابی و سایر پارامترها شامل فریتین، اسید اوریک، hs-CRP، HbA₁c، تریگلیسیرید، HDL، LDL، کلسترول کل بین آنها تعیین و مقایسه شد. یافتهها :میانگین سطح لیپید شامل تریگلیسیرید (001/0=p)، LDL (009/0=p)، کلسترول کل (001/0=p) در گروه چاقی مفرط به طور قابل توجهی کمتر از گروه چاق بود. با این حال، میانگین سطح نشانگرهای التهابی، از جمله فریتین (001/0=p) وhs-CRP (01/0=p)، در افراد با چاقی مفرط به طور قابل توجهی بالاتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افراد مبتلا به چاقی مفرط hs-CRP و فریتین بالاتری نسبت به گروه چاق دارند، شاخص توده بدنی با پارامترهایی مانند تریگلیسیرید، LDL و کلسترول کل رابطه معکوس دارد. به عبارت دیگر، با افزایش شاخص توده بدنی میانگین سطح این پارامترها در خون افراد مورد مطالعه کاهش یافت.