مقایسه میزان روایی همگرایی و روایی تمایز روش های امتیازدهی Dermatology Life Quality Index و Dermatology Life Quality Index-Relevant در بیماران پسوریازیس و پمفیگوس
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مریم اردشیر
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۴ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: Dermatology Life Quality Index (DLQI) شایع ترین پرسش نامه استفاده شده جهت اندازه گیری کیفیت زندگی بیماران پوستی است. این پرسش نامه حاوی ده سوال می باشد که هشت سوالِ آن حاوی گزینه "ارتباطی نداشت" می باشد. سیستم نمره دهی کلاسیک DLQI این گزینه را معادل گزینه "هیچ" و عدم تاثیر بیماری در زندگی در در نظر می گیرد اما در واقع به طور مصنوعی نمرات حاصله در پرسش نامه را بهبود میبخشد. برای پرداختن به این مساله یک سیستم امتیاز دهی جدید، به نام Dermatology Life Quality Index-Relevant(DLQI-R) معرفی شده است که نمره DLQI کل را به ازای تعداد گزینه "ارتباطی نداشت" تنظیم می کند. ما برآنیم تا میزان روایی همگرایی و روایی تمایز روش امتیاز دهی جدید را با روش امتیاز دهی کلاسیک در بیماران پسوریازیس و پمفیگوس مقایسه کنیم. ابزار ها و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی و بررسی تست میباشد. جمعیت مورد مطالعه آن بیماران مبتلا به پسوریازیس و پمفیگوس مراجعه کننده به درمانگاه های پمفیگوس و پیگیری و کلینیک نوردرمانی بیمارستان رازی می باشند. بعد از تایید بیماری توسط متخصص پوست و توضیحات کافی و کامل اهداف و روش مطالعه و رضایت آگاهانه، در صورت داشتن شرایط ورود به مطالعه ، هر شرکت کننده ابتدا فرم دموگرافیک شامل جنس ، سن ، مدت زمان ابتلا به بیماری و سپس پرسش نامه ی شاخص کیفیت زندگی در بیماری های پوستی(DLQI) را تکمیل کرد. فرمول DLQI-R جهت حذف گزینه های غیر مرتبط محاسبه شد و سپس روایی همگرایی و تمایز بر اساس شاخص های PASI و PDAIسنجیده شد و در دو روش DLQI و DLQI-R مقایسه شد. نتایج: 100 بیمار پسوریازیس و 106 بیمار پمفیگوس در این مطالعه شرکت کردند. میانگین نمراتPASI ، DLQI و DLQI-R در بیماران پسوریازیس به ترتیب 6.93 ، 4.59 و 5.92 بود و میانگینPDAI ، DLQI و DLQI-R در بیماران پمفیگوس به ترتیب برابر با 4.2 ، 2.92 ، 3.93 بوده است. ضرایب همبستگی DLQI-R با PASI و PDAI نسبت به ضرایب همبستگی DLQI با PASI و PDAI بزرگتر بودند. همچنین در آزمون t مستقل، مجذور اتای DLQI-R در دو گروه بیماران خفیف و شدید در هر دو بیماری از مجذور اتای DLQI بزرگتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد DLQI-R یک روش امتیاز دهی معتبر با روایی همگرایی و روایی تمایز مناسب برای اجتناب از سوگیری در گزینه "ارتباطی نداشت" است که می تواند در بالین مورد استفاده قرار گیرد.