بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامینD در outcome بیماران مبتلا به COVID-19 بستری در بخش بیمارستان ضیائیان تهران در بهار و تابستان ۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
پگاه سالاروند
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۷ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۱۱/۰۵
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: با توجه به شيوع بالای كمبود ويتامين D در كشور ايران و همچنين ميزان بالای مرگ و مير مرتبط با كوويد در ایران، بررسی سطح سرمی ویتامین D3 در پیامد بیماران مبتلا به کووید 19 بستری بیمارستان ضیائیان در بهار و تابستان 1399 انجام شد.روش انجام: این مطالعه به صورت همگروهی و گذشته نگر انجام شد. این پژوهش شامل مبتلاییان به کووید 19 بستری در بیمارستان ضیاییان ازبهار تا پایان تابستان سال ۱۳۹۹بود.پس از اخذ رضایت اگاهانه از تمام بیماران ،جهت جمع اوری اطلاعات از یک چک لیست خود پژوهشگر ساخته استفاده شد که اطلاعات مورد نظر در آن ثبت شد و درنهایت پس از جمع وری اطلاعات جهت تحلیل اماری مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: . در مجموع353بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 199مرد و 154 نفر زن بودند.میانگین سنی افراد 55.73 باانحراف معیار 18.36 سال بود. بیماران در 3 گروه با سطح ویتامین دی sufficient(vit D≥20ng/ml)،insufficient(vit D≤12-20ng/ml) ،و deficient( vit D<12ng/ml) طبقه بندی شدند(طبق کیت آزمایشگاهی اچ پی ال سی). 206 نفرویتامین دی کافی،77نفر ویتامین دی ناکافی و 70 نفرکمبود ویتامین دی داشتند. متغیر جنس با سطح ویتامین دی ارتباط آماری معناداری داشت.(P < .001) اما بین سن و ویتامین دی ارتباط آماری معناداری وجود نداشت. (P =0.57) . نتایج آزمون کای دوی استقلال سطح سرمی ویتامین D و نیاز به تهویه مکانیکی وبستری در Icu ارتباط معنی داری نداشت (P = 0.17). نتایج بدست آمده از آزمون آماری کای دو بین سطح سرمی ویتامین D و فوت بیمار در بستری اول ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P = 0.045). براساس آزمون آماری کای دو رابطه بین سطح سرمی ویتامین D و مرگ طی سه ماه پس از بستری اول از نظر آماری معنی دار نیست (P = 0.93). همچنین بین سطح سرمی ویتامین D و بهبودی علائم بعد از بستری اول تفاوت معنی¬دار آماری وجود نداشت . بین دو متغیر سطح سرمی ویتامین دی و تداوم بعضی علائم بعد از 3 ماه نیز ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت (P = 0.77). (P = 0.40).نتیجه گیری نهایی: از نظر توصیفی بهبودی بعد از بستری بار اول در کسانی که سطح ویتامین دی کافی داشتند بیشتر بوده است، اگرچه از نظر آماری معنی دار نبود. بین مرگ و میر بیماران در طی بستری اول و سطح ویتامین دی کافی هم ارتباط آماری معناداری مشاهده شد. اما در سایر پیامد های این مطالعه و سطح ویتامین دی،تفاوت آماری معنی داری یافت نشد .