بررسی فراوانی سارکوپنی با روش آنالیزبیوامپدانس BIA و مقایسه آن با Hand grip strength در بیماران تحت همودیالیز بیمارستان امام خمینی تهران در سال 1400
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سینا باباخانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۵ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۱۱/۰۴
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: از دست دادن توده عضلانی، که اغلب به عنوان سارکوپنی نامیده می شود، با افزایش خطر مرگ و میر در جمعیت عمومی همراه است. بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی به دلیل عوامل متعددی از جمله محدودیت های غذایی، اسیدوز متابولیک، التهاب، از دست دادن پروتئین ادرار و کاهش فعالیت بدنی در معرض افزایش خطر تحلیل عضلات هستند. از آنجا که بقای بیمار همودیالیزی با ضعف وتحلیل عضلانی کاهش می یابد ،کنترل آن و کند کردن روند پیشرفت سارکوپنی در کیفیت زندگی و بقای آنها اهمیت دارد . آزمایشات غربالگری سریع برای تشخیص ضعف و تحلیل رفتن عضلات در مراحل اولیه مفید است در حال حاضر بحث در مورد چگونگی اندازه گیری صحیح سارکوپنی و تعریف آن با استفاده از روش ها ، تکنیک ها و cutpointمختلف ، به ویژه در بیماران مبتلا به ESRDوجود دارد..ضعف عضلانی ، به طورمعمول با قدرت دستگیره HGS اندازه گیری می شود ، و کاهش توده عضلانی ، که توسط BIA ارزیابی می شود بر این اساس فراوانی سارکوپنی در بیماران اندازه و ارتباط آن با سایر متغیر ها بررسی میشود. و هدف نهایی و کاربردی این پژوهش ارائه یک راهکار مناسب برای کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از سارکوپنی در بیماران دیالیزی و پایش مستمر آنها است.روش مطالعه به صورت cross sectional بین 84 بیمار بیمارستان های بهارلو و امام خمینی در سال 1400 پس از حذف افراد با معیار های خروج و اخذ رضایت انجام شد. اطلاعات آزمایشگاهی و بادی آنالیز از پرونده بیماران اخذ شد. قدرت دستگیره بیماران توسط دستگاه دینامومتر گرفته شد و اطلاعات حاصل با نرم افزار SPSS تحت بررسی آماری قرار گرفت.نتایج و بحث: بر اساس یافته های بدست آماده از این پژوهش 27.4 درصد طبق معیار ALMindex سارکوپنیک بودند.طبق معیار HGS 75 درصد بیماران سارکوپنیک شدند. ارتباط معنی داری بین متغیر های انتروپومتریک با هردو معیار سارکوپنی وجود داشت.ارتباط معنی داری بین سارکوپنی(ALMindex) و سن و جنس وجود نداشت. ماه های دیالیز ارتباط معنی داری با سارکوپنی (ALMindex) داشت. بین دیابت و سارکوپنی در این پژوهش ارتباطی پیدا نشد.مارکر های تغذیه ای (Alb , Cr) با سارکوپنی بر اساس HGS ارتباط داشتند.بین Phase angle و سارکوپنی در بیماران ارتباطی پیدا نشد.HGS و ماه های دیالیز قوی ترین ارتباط و پیش گویی را با سارکوپنی داشتند.طبق یافته های بدست آمده HGS در مراحل ابتدایی تری و با حساسیت بیشتری سارکوپنی را تشخیص میدهد که میتوان از آن برای تشخیص سریعتر و کاهش عوارض آن استفاده کرد.