بررسی شیوع اختلالات خواب یکسال بعد از بهبودی کووید ۱۹ در مجتمع بیمارستانی امام خمینی شهر تهران در سال ۱۳۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فاطمه اسماعیل پور ابیانه
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۵ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بیان مسئله و اهداف: به دلیل وجود همه گیری جهانی بیماری کووید 19 از یک سو و اهمیت بالای اختلالات خواب در سلامت انسان و همچنین وجود پتانسیل ایجاد این اختلالات در افراد به دنبال درگیری ریوی در سایر بیماری ها از سوی دیگر، ایجاب می نماید شیوع اختلالات مختلف مرتبط به خواب در این بیماران مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور در این مطالعه به بررسی شیوع اختلالات خواب، اختلالات حرکتی مرتبط با خواب و اختلالات خلقی در بیماران یکسال بعد از بهبودی کووید 19 پرداختیم.روش اجرا: در این مطالعه مقطعی، بیماران مبتلا به کووید 19 که در سال 1399 به مجتمع بیمارستانی امام خمینی شهر تهران مراجعه نموده و بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ورود افراد واجد شرایط به مطالعه و اخذ رضایت آگاهانه شرکت در طرح اختلالات خواب و خلق و میزان رضایت از زندگی و خواب بیماران به دنبال بهبودی از بیماری بررسی گردید. در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه های ای اس اس (Epworth Sleepiness Scale) (ESS) و اختلالات خلقی از طریق تماس تلفنی، سوالاتی از بیماران پرسیده شد. داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک و سوالات پرسشنامه به صورت تلفنی توسط پزشک جمعآوری شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار Spss نسخه 20 بررسی و تحلیل شد.نتایج: تعداد 67 بیمار در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 96/16± 82/59 سال بوده است. تعداد زنان 31 نفر و مردان 36 نفر می باشد. در این مطالعه، 23 نفر (3/34 درصد) سابقه فشار خون و 3 نفر (5/4 درصد) سیگار مصرف می کرده اند. میانگین خواب شبانه 3/1± 01/7 ساعت بوده است. دفعات بیدار شدن از خواب به طور میانگین 1 بار بوده است. مطالعه ما نشان داد که حدود 30 درصد بیماران از خواب خود ناراضی بوده اند و همچنین با افزایش سن، احتمال به خواب رفتن در موقعیت های مختلف افزایش می یابد. نتایج نشان داد که حدودا 30 درصد بیماران احساس غمگینی، 20 درصد بدبینی، 27 درصد احساس نارضایتی، 6 درصد افکار خودکشی، 18 درصد گریه بدون دلیل، 33 درصد بیقراری، 18 درصد احساس بی ارزشی و مفید نبودن ، 21 درصد تغییر الگوی خواب، 30 درصد تحریک پذیری و 33 درصد خستگی و کسل بودن داشته اند.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه در بیماران بهبود یافته نشان می دهد که خشکی صبحگاهی دهان بیشترین ، علائم اختلال خواب و احساس خستگی در طول روز بیشترین اختلال خواب گزارش شده بوده و کمتر از نیمی از افراد مورد مطالعه از خواب خود ناراضی بوده اند. همچنین بیقراری و خستگی و کسل بودن بیشترین اختلال خلق گزارش شده بوده اند.