بررسی متابولومیکس هدفمند بر پایه اسید های چرب و اسیدهای آمینه در افراد مبتلا به پمفیگوس ولگاریس با افراد سالم کنترل و ارتباط ان با شدت بیماری پمفیگوس ولگاریس
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فاطمه صابری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۱ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
پوست
Date of degree
۱۴۰۱/۰۹/۱۵
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: پمفیگوس یک گروه نادر و تهدیدکننده حیات از بیماریهای خودایمنی تاولزا است که پوست و غشاهای مخاطی را تحت تأثیر قرار میدهد. عوامل متعدد ژنتیکی و محیطی در پاتوژنز این بیماری موثر می باشد. پمفیگوس را نمی توان یک بیماری منفرد در نظر گرفت ، بیماری و هر بیمار ممکن است مشخصات ایمونولوژیک خاصی داشته باشد. مطالعات زیادی نقش سیتوکین های مختلف در پاتوژنز پمفیگوس وجود دارد اگرچه داده ها بین آنها منسجم نیست. بررسی هدفمند متابولومیکس شواهد قابل توجهی برای دست یابی به اتیولوژی بیماری های التهابی پوستی فراهم کرده است، با این حال مطالعات اندکی در این زمینه در بیماران پمفیگوس انجام شده است. هدف این مطالعه بررسی متابولومیکس سرمی هدفمند اسیدهای چرب در بیماران پمفیگوس ولگاریس و مقایسه با افراد سالم می باشد.روش اجرا: بیماران جدید مبتلا به پمفیگوس ولگاریس بدون سابقه ی دریافت درمان سیستمیک از هر دو جنس و با سن بین 18 تا 65 سال که جهت درمان به درمانگاه پوست بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نموده بودند، پس از معاینه توسط متخصص پوست و براساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. در نمونه گیری از افراد سالم حداکثر مشابهت از نظر سن و جنس مدنظر بود. یافته های دموگرافیک و بالینی شامل سن، جنس و نمایه توده ی بدنی ثبت شد. شدت بیماری بر اساس PDAI و سطح دسموگلئین 1 و 3 نیز ثبت گردید. پس از اخذ رضایت نامه ی کتبی از افراد داوطلب برای شرکت در تحقیق نمونه ی خونی به حجم 10 سی سی در شرایط ناشتا گرفته شد. بررسی متابولومیکس هدفمندبا روش GC-FID بر روی نمونه ها انجام شد.نتایج: در این مطالعه 26 مورد در گروه case و 24 مورد در گروه کنترل بررسی شدند. میانگین سنی در گروه بیماران 27/49 ± 04/14 بود. گروه case و control از نظر میانگین سنی (p:0.45)، نمایه توده بدنی (p:0.44) و جنسیت (p:0.60) تفاوت آماری معنی داری نداشتند. سطح اسیدهای چرب methyl carate, methyl laurate, methyl myristate , methyl arachidonate در گروه بیمار از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت و در گروه بیمار بیشتر بود. همچنین سطح اسیدهای چرب methyl caprate, methyl laurate, methyl myristate از نظر آماری ارتباط معنی دار مثبتی با سطح دسموگلئین 3 داشت.نتیجه گیری: در مجموع این مطالعه نشان داد که سطح اسیدهای چرب می تواند در بررسی شدت بیماری پمفیگوس ولگاریس موثر باشد.