بررسی تاثیر تغییرات ضخامت اندومتر در طول دوره سیکل انتقال جنین فریز شده بر پیامد بارداری در خانم های نابارور مراجعه کننده به بیمارستان یاس در نیمه دوم سال ۹۸ تا پایان سال ۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
کیانا مجیدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۳ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
زنان و زایمان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۱۹
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه و هدف: با وجود اینکه با آمدن روش انتقال جنین فریز شده (FET) تحول عظیمی در امر ناباروری ایجاد شده ولی همچنان میزان باروری در این افراد کم است و به نظر می رسد فاکتورهایی مثل ضخامت آندومتر نقش مهمی در حفظ باروری به عهده دارد که توجه به آن و انجام مطالعات در این زمینه مورد نیاز است. بنابراین ما بر آن شدیم تا مطالعه ای تهیه کنیم که در آن اثر تغییرات ضخامت آندومتر بر پیامد بارداری در سیکل FET را در خانم های نابارور مراجعه کننده به بیمارستان یاس در نیمه دوم سال ۹۸ تا پایان سال ۹۹ را مورد بررسی قرار دهیم.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت آینده نگر انجام شد كه ١٧٤ نفر خانم نابارور وارد مطالعه شدند. تمام افراد وارد مطالعه شده سن زیر ۴۰ سال، BMI 30-5/18 kg/m2 و نازايي اوليه با علت male factor ( نازايي به علت مردانه) داشتند. تمام افراد پرایمی پار و مورد FET اول بودند. در تمام افراد ٢ جنين ٨ سلولي گريد A يا B انتقال داده شد. ميزان AMH تمام افراد وارد شده بالاي 5/1 ng/mlبود و تمامي افراد در طی ۶ ماه گذشته هیستروسالپنگوگرافی ، هیستروسکوپی یا SIS نرمال داشتند.تمام افراد به میزان یکسان ۴ روز پروژسترون دریافت کردند. از ۱۷۴ نفر وارد شده ،۴ نفر به علت ضخامت اندومتر کمتر از ۷میلی متر روز انتقال از مطالعه خارج شدند و بررسی برروی ۱۷۰ نفر باقی مانده انجام شد . در ادامه ی مطالعه، ۴ نفر دیگر تغییرچشم گیری در ضخامت اندومتر نداشتند ضمن اینکه هیچ کدام نیز باردار نشدند لذا از مطالعه خارج شدند.نتایج: در 47 مورد (27.6 درصد) بارداری موفق، Chang ratio کاهش یافته 33 نفر (19.4 درصد)، افزایش یافته 133 نفر (78.2 درصد) بود. میانگین ضخامت اندومتر قبل از پروژسترون 7.96 و میانگین ضخامت اندومتر در روز انتقال 8.85 بود . دوز استروژن توتال در کسانی که بارداری موفق داشتند 15.68 ± 82.94 میلی گرم و در کسانی که بارداری موفق نداشتند 16.48 ± 80.9 بود. ارتباط آماری معناداری بین موفقیت بارداری و دوز استروژن توتال یافت نشد.اندازه گیری تغییرات ضخامت اندومتر برای پیش بینی موفقیت بارداری از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار نبود. هیج ارتباط آماری معناداری بین موفقیت بارداری و تغییرات ضخامت اندومتر بر اساس سن کمتر 35 سال (P=0.61)، سن بالای 35 سال(P=0.14)، زمان استروژن کمتر از 13روز (P=0.28)، زمان استروژن بیشتر از 13روز (P=0.21)، دوز استروژن کمتر از 80 میلی گرم(P=0.28)، دوز استروژن بیشتر از 80میلی گرم (P=0.22) و براساس گرید جنین یافت نشد.نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد تغییرات ضخامت اندومتر در طول دوره سیکل انتقال جنین فریز شده بر پیامد بارداری در خانم های نابارور تاثیری ندارد.