بررسی ارتباط حجم مایع آمنیوتیک در زمان تشخیص پارگی زودرس ممبران ها(PROM) با عوارض تنفسی در نوزادان مادران بستری در بخش زنان بیمارستان شریعتی طی سال های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فریبا زارعیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۳ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
زنان و زایمان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۰۶
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: پارگی زودرس ممبران ها (PROM) به معنی پارگی ممبران های جنین قبل از شروع انقباض های طبیعی رحم، با فاصله زمانی کوتاه بین پارگی پرده ها و زایمان همراه است و عامل یک-سوم از موارد زایمان پره ترم و یکی از دلایل اصلی موربیدیتی و مورتالیتی پری ناتال است. وجود مقادیر کافی مایع آمنیوتیک باقی مانده به منظور حفظ گرادیان نرمال فشار در سیتم ریوی و جلوگیری از فشار مکانیکی بر توراکس و تکامل مناسب ریه ضروری است. کاهش حجم مایع آمنیوتیک (AFV) ریسک کوریوآمنیونیت و سپسیس در مادر و جنین، دفورمیتی، محدودیت رشد جنین و بسیاری دیگر از عوارض مادری و نوزادی را افزایش می دهد. از این رو ما در این مطالعه به ارزیابی میزان مایع امنیوتیک و شدت عوارض تنفسی در بیماران PROM پرداختیم.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه به کوهورت روش آینده نگر (prospective cohort) است. جمعیت مورد بررسی در این مطالعه را خانم های باردار (تک قلو) با تشخیص PROM ترم (GA≥37 w) و پره ترم (GA<37 w) که طی سال های 1400 تا 1401 به بیمارستان شریعتی تهران مراجعه کرده و بستری شده و تحت درمان انتظاری قرار گرفته اند، تشکیل دادند. در این مطالعه، بیماران بر اساس حجم مایع امنیوتیک در یکی از سه گروه ذیل طبقه بندی شدند: 1) بیماران با AFV نرمال (86 نفر) 2) بیماران الیگوهیدروآمنیوس (61 نفر) و 3) الیگوهیدروآمنیوس شدید (33 نفر). یماران واجد شرایط مطالعه شناسایی و چارت های مادر و جنین طی مدت مطالعه ثبت شده و دادههای دموگرافیک، سابقه پزشکی و بارداری، GA در زمان تشخیص PPROM، مدت زمان دوره نهفته (latency period) و عوارض همچون کوریوآمنیونیت، سپسیس، و دکولمان جفت، و دادههای مرتبط با جنین (GA در زمان زایمان، وزن زمان تولد، نمره آپگار، بستری در NICU، عوارض و مورتالیتی) استخراج گردید.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شدت عوارض تنفسی و میزان مرگ و میر در بیماران گروه سوم در مقایسه با دو گروه دیگر بیشتر بود. علاوه بر این تعداد بیمارانی که سورفاکتانت دریافت کرده بودند در گروه سوم در مقایسه با دو گروه دیگر بیشتر بود (p-value<0.05). همچنین مشخص گردید که سپسیس مادری و نوزادی در گروه سوم در مقایسه با دو گروه دیگر بیشتر بود (p-value<0.05).بحث: پس از ارزیابی¬ها و آنالیز دادهها اینطور نتیجهگیری شد که در گروهی که دارای الیگوهیدروزس شدید هستند در مقایسه با گروهی که دارای AFI نرمال هستند، عوارض مادری و جنینی بیشتر میباشد. علاوه بر این شدت علایم بالینی در نوزادانی که متولد میشوند به واسطه اختلالات تنفسی و کاهش وزن بیشتر میباشد. بنابراین نیاز است تا با بهکارگیری استراتژیهای پیشگیری کننده از زایمان زودرس ان ها جلوگیری شده و با استفاده از درمانهای مناسب بتوان از پیشرفت بیماری در بیماران جلوگیری کرد.