اثر لاکتوباسیلوس رامنسوس بر سیر بیماری پروکتوکولیت آلرژیک شیرخواران
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فائزه قناعتی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۶ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
بیماری های کودکان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۸/۲۹
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: آلرژی های غذایی یکی از انواع بیماری های عملکردی دستگاه گوارش هستند. پروکتوکولیت آلرژیک ناشی از پروتئین غذایی (FPIAP) یکی از شایع ترین فرم های بروز آلرژی می باشد که در کودکان زیر دو سال شیوع بالایی دارد و شیر گاو یکی از مهم ترین عوامل بروز آن می باشد.شیوع آلرژی غذایی طی 2 دهه اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است. شیوع دقیق پروکتوکولیت آلرژیک (AP)، در ایران مشخص نیست. در مطالعات، شیوع آلرژی غذایی اثبات شده با Oral food challenge (OFC) در زیر 5 سال، 1% تا 10% و در بالای 5 سال بین 0.16% تا 2.5% می باشد. علائم و نشانه های پروکتوکولیت آلرژیک در حدود 10-15% از شیرخواران دیده می شود با این حال ، تشخیص قطعی با چالش غذایی در 2-3% موارد دیده می شود. در پروکتوکولیت آلرژیک ناشی از پروتئین شیر گاو، شایع ترین شکایات شامل وجود رگه های خون که گاها در همراهی با مخاط می باشد است.مطالعات در بسیاری از موارد بهبودی خود به خود تا 80% را در CMPA تا 5 سالگی، بیان می کنند. در حال حاضر، گایدلاین های فعلی قطع مصرف آلرژن تغذیه ای احتمالی در رژیم غذایی به مدت 2 تا 4 هفته را توصیه می کنند. پروبیوتیک ها از گزینه های دیگر درمانی هستند. مطالعات متعددی نقش ایمونومدولاتوری و تنظیم کنندگی ایمنی باکتری های پروبیوتیک را نشان داده اند. سویه های خاصی از جمله Lactobacilli می توانند به عنوان القا کننده های قدرتمند در تولید IL-10 نقش ایفا کنند.در این مطالعه، با توجه به اهمیت و شیوع بالای این بیماری، و لزوم استفاده از روش های درمانی فعالانه، به بررسی تاثیر نقش پروبیوتیک لاکتوباسیل رامنسوس در کودکان CMPA و ارزیابی علائم با کنترل OB می پردازیم.مواد و روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی Double Blind که بر روی 25 کودکان شیرخوار 1تا 24 ماهه مراجعه کننده به بیمارستان بهرامی که مورد تشخیص پروکتوکولیت بودند انجام شد، به بررسی اثربخشی Ramnoflor در درمان پروکتوکولیت آلرژیک پرداخت. شیرخواران زیر 24 ماه با تشخیص CMPA وارد مطالعه شدند که از میان ایشان، شیرخواران با تشخیص عدم تحمل غذایی یا سوءجذب لاکتوز، شیرخواران با تشخیص گاستروآنتریت های باکتریال و شیرخوارانی با سابقه دریافت پروبیوتیک از مطالعه خارج شدند. کودکان به صورت blind و randomized به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. درمان استاندارد پروکتوکولیت آلرژیک که شامل حذف آلرژن از رژیم مادر و کودک می باشد در هر دو گروه اجرا شد. برای بیماران در گروه اول یا گروه پلاسبو(شاهد) و برای گروه دوم (مورد) لاکتوباسیلوس رامنوسوس تجویز شد. بیماران دوره درمانی یک ماهه را علاوه بر درمان استاندارد طی کردند و در روزهای 5 و 14 با تکرار آزمایش مدفوع جهت ارزیابی ادامه یا قطع خونریزی مورد پیگیری قرار گرفتند. ارزیابی نهایی نتایج در دو گروه در پایان 1 ماه ارزیابی شدیافته ها: این مطالعه متشکل از 25 کودک شامل 12 کودک در گروه شاهد (دارونما) و 13 کودک در گروه مورد (رامنوفلور) می باشد. تمامی کودکان شرکت کننده در این مطالعه، تحت تغذیه با شیر مادر بوده اند و سابقه بیماری زمینه وجود نداشت. متوسط سن بیماران در این مطالعه 105.56±65.70 روز می باشد. در این مطالعه، 8 پسر (32%) و 17 دختر (68%) حضور داشتند که این نسبت در گروه مورد، 23.1% پسر و 76.9% دختر و در گروه شاهد، 41.7% پسر، و 58.3% دختر می باشد. اسهال در 13 مورد، خون در مدفوع در 21 ، اگزما در 5 مورد، بی قراری در 2 مورد، دفع موکوس در 5 مورد ، یبوست در 2 مورد و ریفلاکس در 2 مورد دیده شد.نتیجه گیری: در مقایسه میانگین سنی (p-value=0.061) و جنسیتی (p-value=0.571) دو گروه تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه مشاهده نشد. در این مطالعه تفاوت معنی داری بین علائم بیماران در بدو ورود در بین گروه های دارو و دارونما دیده نشد. در بررسی همراهی علائم و نشانه های بیماری، ارتباط معنی داری بین علائم و نشانه بجز ارتباط معکوس اسهال و بی قراری در گروه شاهد رویت نشد (correlation=-0.632, p-value=0.027). در ارزیابی OB در روز پنجم بعد از شروع مطالعه، در 12مورد (48%) موارد خونریزی مثبت مشاهده شد. از این میان، 3 مورد در گروه دارو و 9 مورد در گروه دارونما دیده شد. در مقایسه نسبت دو تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده شد (p-value=0.028). در ارزیابی OB در روز چهاردهم و سی ام بعد از شروع مطالعه، در 1 مورد خونریزی مثبت مشاهده شد که در گروه دارودیده شد. در مقایسه نسبت دو گروه تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p-value=1.00). همچنین تفاوت معنی داری ازنظر میانگین سنی، جنسیت و علائم زمان مراجعه بین دو گروه مشاهده نشد.