تولید دو داروی ایمونوکونژوگه به آنتی بادی با استفاده از آنتیبادیهای ضد (TAZ) WWTR1 و (FMOD) Fibromodulin و مطالعهی اثر آن در مدل موشی سرطان پستان
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
موژان حاجی غفاری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۲۸ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PhD)
Discipline of degree
زیست فناوری پزشکی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۲۴
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: سرطان های سه گانه منفی سینه (TNBCs) بسیار تهاجمی و متاستاتیک هستند و به درمان های رایج سرطان حساس نیستند. امروزه، یافتن مارکر های اختصاصی بر سطح این سلول های سرطانی و درمان هدفمند تنها روش موثر برای درمان این نوع سرطان باشد. در میان روش های جدید درمان سرطان، استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال و به خصوص به صورت متصل به دارو (ADC) پیشرفت و موفقیت های درمانی بسیاری داشته است. دو مولکول هدف در این مطالعه : فیبرومودولین (FMOD) که بیان آن به طور نابجا در لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) و سلول های سرطان مثانه قبلا نشان داده شده است و TAZ که یک فعال کنندۀ فاکتور رونویسی است و بیان بالای آن در سطح mRNA پیش از این در سرطان کلون، تیروئید و پستان ثابت شده است می توانند دو مولکول مناسب برای تشخیص درمان هدفمند سرطان سینۀ سه گانه منفی باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی بیان اکتوپیک سطح سلولی FMOD و TAZ در دو رده سلولی TNBC و ایجاد دو آنتی بادی کنژوگه با دارو (ADC) با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال اختصاصی آن ها برای هدف قرار دادن TNBCها در شرایط آزمایشگاهی و درون تنی است.مواد و روش ها: در این مطالعه از دو رده سلولی سه گانه منفی4T1 و MDA-MB-231 استفاده شد. اتصال اختصاصی آنتی بادی مونوکلونال ضد FMOD و TAZ با فلوسایتومتری بررسی شد و اینترنالیزه شدن آن ها با استفاده از رنگ واکنشگر با آمین phAb تأیید شد. یک مهارکننده میکروتوبولین به نام مرتانسین (DM1)، برای کونژوگاسیون به این دو آنتی بادی استفاده شد. اتصال FMOD-ADCو TAZ-ADC به آنتی ژن های سطح سلولی FMOD و TAZ با روش ایمونوسایتوشیمی ارزیابی شد. توانایی القای آپوپتوز توسط آنتی بادی های مونوکلونال به صورت تکی و متصل به دارو در دو سل لاین ذکر شده با استفاده از Annexin V-FITC و فلوسایتومتری بررسی شد. همچنین توانایی این آنتی بادی ها و ADC ها به صورت تزریق تکی و همزمان برای مهار رشد تومور ایجاد شده از ردۀ سلولی 4T1 در موشهای BALB/c مورد ارزیابی قرار گرفت.یافتهها: نتایج بدست آمده از تست های فلوسایتومتری و ICC نشان میدهد که هم آنتی بادی های مونوکلونال و هم ADC های FMOD و TAZ قابلیت شناسایی FMOD و TAZ سطح سلول را دارند. هر دو آنتی بادی مونوکلونال داخل سل لاین های 4T1 و MDA-MB-231 اینترنالیزه شدند. FMOD-ADC و TAZ-ADC می توانند باعث ایجاد آپوپتوز در سلول های 4T1 و MDA-MB-231 در شرایط آزمایشگاهی شوند. FMOD-ADC و TAZ-ADC هر دو قادر هستند در شرایط درون تنی در موشهای BALB/c موجب مهار رشد تومور حاصل از ردۀ سلولی 4T1 شوند. در حالی که آنتی بادی های مونوکلونال آنها به صورت غیر کونژوگه به دارو هیچ تاثیری در مهار رشد تومور نداشتند. استفادۀ همزمان آنتی بادی های مونوکلونال و ADC ها هم تفاوت معنی داری با استفادۀ تکی از هر کدام از آنها بر روی رشد تومور نداشت.نتیجهگیری: نتایج ما نشان میدهد که دو مولکول FMOD و TAZ با بیان بالای اکتوپیک سطح سلولی میتوانند به عنوان دو مارکر جدید برای هدف گیری TNBC ها مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این، FMOD-ADC و TAZ-ADC هر دو می توانند دو داروی جدید و موثر برای هدف قرار دادن TNBC ها باشد.