بررسی اثر طول مدت درمان همزمان با هورمون رشد در سیکل IVF/ICSI در بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف بر پیامدهای ناباروری
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
زهرا محمدشیرازی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۶ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
زنان و زایمان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: هورمون رشد عمدتا از قسمت قدامی غده هیپوفیز و با مقدار کمتر از غدد جنسی، رحم، جفت و غدد پستانی ترشح میشود و نقشی اساسی در رشد سلولها، تکامل و متابولیسم دارد. هورمون رشد عملکرد خود را از طریق اتصال به گیرندههای خود انجام میدهد. گیرندههای هورمون رشد به فراوانی درکبد و کمتر در سیستم تولیدمثل وجود دارند. هورمون رشد سبب تعدیل مسیر ساخت استروئید و ساخت گامت، بهبود تکثیر، تکامل و بلوغ سلولهای جنسی و فولیکولها و تنظیم ترشح و پاسخ گنادوتروپین ها و بهبود کیفیت جنین و پذیرش اندومتر میشود. هورمون رشد در ART با هدف بهبود کیفیت تخمکها و میزان حاملگی مورد استفاده قرار گرفته است. چندین سال است که در درمان نازایی مورد پذیرش است، بخصوص در بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف یا با پیش آگهی ضعیف. این گروه به عنوان یکی از فاکتورهای محدودکننده موفقیت پیامدهای IVF/ICSI در نظر گرفته میشوند. تجویز هورمون رشد در سیکل تحریک تخمدانی به شکل معناداری میزان موفقیت IVF، میزان بارداری، لانه گزینی و تولد زنده را افزایش میدهد. مطالعات مدلهای حیوانی و سلولی نشان میدهند استفاده کوتاهمدت از هورمون رشد مشکلی ایجاد نمیکند، اما بالقوه میتواند عوارض جانبی روی بیماریهای دیگر بخصوص سرطان فعال و بیماریهای متابولیکی داشته باشد. افزایش کلسترول و تداخل در مکانیسم رنین-آژیوتانسین و اثرات منفی در مقاومت به انسولین و تحمل گلوکز در بیماران دیابتی میتواند در اثر هورمون رشد ایجاد شود. بنابراین بر آن شدیم تا در این پژوهش اثر طول مدت درمان با هورمون با رشد را در بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف که در سیکل IVF/ICSI قرار میگیرند، مقایسه کنیم. چراکه اگر دادن مدت کوتاهتری هورمون رشد همان آثار مثبت را داشته باشد، میتوان از هورمون رشد در مدت کوتاهتری استفاده کرد و این موضوع در کنار کاهش دادن عوارض استفاده از هورمون رشد، باعث صرفهجویی در هزینهها نیز میشود. کاهش دوز مصرفی هورمون رشد میزان فراموشی مصرف داروها و همچنین تعداد داروهای تزریقی نیز کمتر خواهد بود که بهبود کیفیت مصرف داروها و کیفیت زندگی بیمار را به دنبال خواهد داشت.روش کار: همه بیماران از گروه پاسخ تخمدانی ضعیف (POSYEDON3,4) بودند. گنادوتروپین از روز دوم سیکل داده شد. آنتاگونیست GnRH از روز ششم سیکل تا روز تزریق hCG داده شد. در یک گروه از روز دوم سیکل همزمان با شروع گنادوتروپین تا روز تجویز hCG روزانه 4 واحد هورمون رشد به صورت تزریق زیرجلدی داده شد و در گروه دیگر همین میزان هورمون رشد از روز ششم سیکل همزمان با شروع آنتاگونیست تا روز تجویز hCG داده شد. زمانی که قطر فولیکولها به بزرگتر یا مساوی 18 میلیمتر رسید و حداقل 5 فولیکول وجود داشت، 10000 واحد hCG به صورت عضلانی تزریق شد. تخمکها تحت گاید سونوگرافی 34-36 ساعت پس از تجویز hCG گرفته شد و بعد از تشکیل جنینها، جنینهایی که در گروه A,B قرار گرفتند منتقل یا فریز شدند. نتایج پژوهش نشان میدهد تعداد تخمکهای پانکچر شده، تعداد تخمکهای متافاز II و تعداد جنینهای با گرید مناسب (A,B) بین دو گروه مصرف کننده هورمون رشد از روز دوم سیکل تحریک تخمکگذاری و روز ششم سیکل تحریک تخمکگذاری تفاوت معنیداری ندارد و در همه موارد p-value بیشتر از 05/0 بوده است.نتایج: با توجه با عوارض متابولیک و انکوژنیک توضیح داده شده مربوط به هورمون رشد و همچنین هزینههای مربوط به این دارو، دادن کوتاهمدت تر آن تاثیری بر تعداد تخمکها و کیفیت آنها و تعداد جنینهای با کیفیت نمیگذارد. نتایج این پژوهش در جهت کمتر دادن دارو و در نتیجه کمتر شدن عوارض و هزینهها است.