مقایسه اثر آلوپورینول و رانولازین بر دوک تردمیل اسکور در بیماران علامت دار با سابقه آنژیوپلاستی و کاندیدای درمان طبی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سیما بهرامی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۳۵ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
بیماری های قلب و عروق
Date of degree
۱۴۰۱/۰۸/۰۱
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: آنژین پایدار قلبی که به صورت درد یا ناراحتی مکرر قفسه سینه تعریف می شود در بسیاری از بیمارانی که تحت مداخلات قلبی-عروقی مانند آنژیوپلاستی قرار گرفته اند دیده می شود. هدف این پژوهش، مقایسه اثر ضد آنژینی آلوپورینول و رانولازین در بیماران علامت دار و دارای سابقه آنژیوپلاستی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده مقایسه ای بود. بیماران دارای آنژین پایدار قلبی با سابقه آنژیوپلاستی وارد مطالعه شدند. مجموعأ 62 نفر در مطالعه شرکت کردند. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای گروه اول (گروه الف)، آلوپورینول 300 میلی گرم با دوز دو بار در روز و برای گروه دوم (گروه ب) رانولازین 500 میلی گرم با دوز دو بار در روز برای مدت 4 هفته تجویز شد. در ابتدای مطالعه، برای همه بیماران یک معاینه غربالگری اولیه انجام شد. در این معاینه، تاریخچه پزشکی بیماران اخذ شد. همچنین، برای کلیه مشارکت کنندگان، معاینه فیزیکی انجام شد. علاوه براین، اکوکاردیوگرافی، آزمایش خون و سنجش فشار خون ضربان قلب نیز برای آن ها انجام شد. همچنین، آزمایش خون برای همه بیماران انجام و از آن ها تست ورزش گرفته شد. در پایان دوره درمان، برای کلیه بیماران، معاینه مجدد انجام و تمامی تست ها و اقدامات معاینه اولیه مجددأ انجام شد. داده های هر دو معاینه با استفاده از یک فرم محقق ساخته جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. قبل از انجام مطالعه، کد اخلاق از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران اخذ شد. یافته ها: متوسط سن بیماران گروه الف و ب به ترتیب، 36/8±36/57 و 17/9±27/60 بود. 34 نفر از مشارکت کنندگان (59%) مرد و 28 نفر (41%) زن بودند. سطوح کراتینین؛ اوریک اسید؛ FBS؛ HB؛ CRP؛ WBC و NT-pro BNP بیماران دو گروه تفاوت معناداری با هم نداشتند (P>0.05). آلوپورینول و رانولازین، هر دو زمان تست ورزش را افزایش و ST-Depression را کاهش دادند. همچنین، هر دو دارو، شدت درد قفسه سینه و دوک تردمیل اسکور را بهبود بخشیدند. در عین حال، رانولازین اثر معنادار بیشتری بر کاهش ST-Depression (74/0±64/2 در مقابل 49/0±57/1) داشت در حالی که آلوپورینول، اثربخشی بهتر در کاهش شدت درد قفسه سینه (37/0±86/1 در مقابل 21/0±59/0) و دوک تردمیل اسکور (65/3±77/14- در مقابل 93/1±88/6-) نشان داد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه، اثر ضدآنژینی هر دو داروی مورد مطالعه را با تأثیر متفاوت بر شدت درد قفسه سینه، دوک تردمیل اسکور و ST-Depression نشان داد. بنابراین، شناسایی دقیق تفاوت های این دو دارو نیاز به مطالعات بیشتر دارد.