بررسی بیان ژن NOTCH1 و میکرو RNA تنظیم گر آن در افراد مبتلا به سرطان پستان در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
زهرا مزاری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۲ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
آسیب شناسی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: یکی از چالش برانگیزترین مسائل پیش روی بشر امروزی،پیشرفت روز افزون علم ژنتیک و نقش بسزای آن در تشخیص و درمان سریع تر انواع بدخیمی های انسانی و ارائه راهکار های علمی و کاربردی در این زمینه می باشد. سرطان پستان نیز با توجه به نقش محوری زنان در خانواده و جامعه بسیار حائز اهمیت است. بررسی ها نشان داده است که سرطان پستان حاصل یک فرایند مرحله به مرحله و تجمیع تغییرات ژنتیکی متفاوت می باشد. این تومورها شامل گروه هتروژنی از سلول ها هستند که بخش کوچکی از انها را سلول های بنیادی تشکیل میدهند . از جمله مسیر های درگیر NOTCH و miRNA های تنظیم گران می باشند. از آنجایی که پروتئینNOTCH طبیعی ، نقش غیر قابل انکاری را در تکوین جنینی و تشکیل و حفظ سلول های بنیادی بازی می کند آسیب های ژنتیکی می توانند منجر به مسیر پیام رسان نابجایی شوند که تکوین سلول های سرطانی را تسهیل و منجر به مقاومت سلول های سرطانی بنیادی به درمان های استاندارد شود. شناسایی نقش موثر miRNA ها در شروع و پیشرفت سرطان سینه ، روزنه جدیدی را در جهت بهبود استراتژی های درمانی علیه این سرطان باز کرده است. این مطالعه ، بررسی وجود سیگنالیک NOTCH1 در انواع مختلف سرطان پستان و نقش miRNA های تنظیم گر آن در سرطان پستان می باشد تا در صورت وجود ارتباط معنی دار به نقش این ژن و miRNA های تنظیم گر آن در انواع متاستاتیک و تهاجمی سرطان پستان پی برد.مواد و روش ها: دراین مطالعه که برروی 50 بیمار مبتلا به کانسر پستان)شامل بافت تومورال و بافت نرمال پستان مجاور تومور) انجام گردید،تشخیص بیماری بدخیم پستانی ازطریق تکنیک ماموگرافی وارزیابی هیستوپاتولوژیک صورت گرفت.نمونه بافت کانسری استخراج شده وبه دو بخش تقسیم شده یک بخش درفرمالین 10% فیکس و سپس درپارافین بلوک شده و برای ارزیابی پاتولوژیک از لحاظ گرید تومور ، نوع و مرحله تومور ، متاستاز به غدد لنفی آماده شدند. بخش دوم بافت در نیتروژن مایع نگهداری و برای استخراج RNA مورد استفاده قرار گرفت. برای استخراج RNA از ژن Notch1 از کیت Trizol (sigma aldrich)RNA extraction kit استفاده شد و برای استخراج در مورد miRNAها به واسطه کوچکی اندازه انها راهکارهای خاصی ارایه شده است. افزودن یک دم polyA به miRNAهای مورد نظر یکی از این شیوه هاست که درکیت PARSGENOME MiR-Amp Kitنیز از همین روش برای تکثیر miRNAها استفاده شد ولی روش کلی تکثیر microRNA به کمک Real-time PCR مشابه روشهای معمولی Real-time PCR می باشد . سپس تحت ارزیابی کمی با استفاده از دستگاه Thermo scientific-Nanodrop وارزیابی کیفی با روش الکتروفورزقرارگرفت . بعد از استخراج RNA ها با استفاده از کیت biofact korea سنتز cDNA ها برای ژن صورت می گیرد . در ادامه به منظور بررسی تغییرات بیانی ژن روش Real Time PCR با استفاده از SYBER GREEN از شرکت تاکارا به کار رفت.نتایج و بحث: در اولین مرحله مطالعه ما افزایش بیان NOTCH1 را در تمامی نمونه ها شاهد بودیم. متوسط شدت بیان (fold change) این ژن، 08/3 ± 06/8 با میانهی 94/7 و در محدودهی 6/2 تا 82/14 بود. بین شدت بیان NOTCH1 با متغیر های هیستولوژی ، وجود نکروز ، تهاجم پری نورال ، گسترش خارج کپسولی نودال ، گرید هیستولوژیک ، وجود DCIS ، N stage ، M stage ، TNM stage ، وضعیت گرید و stage تومور رابطه معناداری حاصل نشد ولی با تهاجم عروق لنفاوی با P-value= 0.016 ، میانگین میزان نسبی بیان NOTCH1 در گروه بدون درگیری لنفاوی نسبت به گروه با درگیری بالاتر بوده و همچنین با T stage با P-value= 0.043 ، واریانس میزان نسبی بیان NOTCH1 در گروه T1 تا T4 به طرز معناداری با هم اختلاف داشتند. در بررسی رابطه بین بیان NOTCH1 با متغیر های هورمونی ER , PR , HER2 و بیماران تریپل نگاتیو ، شدت بیان Notch1 در تومورهای ER منفی با PV=0.012 و PR منفی با PV=0.002 و Her2 مثبت با PV=0.025 به طور معنیداری بیشتر است ولی تفاوت معناداری در میزان بیان Notch1 بین تومورهای triple negative با سایر تومورها وجود نداشت (PV=0.618). همبستگی بین شدت بیان Notch1 با اندازهی تومور و همچنین سن بیماران با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت که بر این اساس ارتباط معنیداری بین این متغیرها وجود نداشت (به ترتیب P=0.741 و Correlation=-0.04 و P=0.662 و Correlation=-0.063). در مرحله بعدی که miRNA ها مورد بررسی قرار گرفت بیان کاهش یافته MIR-34 در 96 درصد و بیان کاهش یافته MIR-141 در 72 درصد بیماران دیده شد و یک همبستگی غیرمعنیدار معکوس بین شدت بیان Notch1 با mir-34 و یک همبستگی غیرمعنیدار مستقیم بین شدت Notch1 با mir-141 وجود داشت. بر اساس یافتهها مشخص شد شدت بیان mir-141 در تومورهای Stage I به طور معنیداری بیشتر از سایر مراحل TNM است. به طوری که از مجموع 11 توموری که دارای افزایش بیان mir-141 بودند، 8 تومور (73%) در مرحلهی I قرار داشتند.ارتباط معنیداری بین شدت بیان mir-141 با وضعیت بیان PR و Her2 وجود دارد. به طوری که از مجموع 12 تومور دارای بیان افزایشیافتهی mir-141، 10 تومور (83%) دارای بیان مثبت Her2 و بیان منفی PR بودند. میانگین سن بیماران دارای افزایش بیان mir-141 به طور معنیداری بیشتر از بیماران دارای کاهش بیان آن بود.