مرور سیستماتیک و متاانالیز شیوع عفونت COVID-19 در بیماران مبتلا به نقص ایمنی اولیه
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
صبا فکروند
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۵ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۱۹
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بیان مسئله و هدف از اجرا: از سال 2019، بیماری COVID-19 به سرعت گسترش یافته و بیش از 600 میلیون نفر را مبتلا کرده و باعث مرگ حدود 6 میلیون نفر در جهان شده است. COVID-19 دارای طیف گسترده ای از علائم و شدت بیماری است که نشان دهنده نقش غیرقابل انکار پاسخ های ایمنی فردی به SARS-CoV-2 است. نقص ایمنی اولیه گروهی از اختلالات مادرزادی در سیستم ایمنی می باشند که در معرض خطر بیشتر ابتلا به انواع عفونتها من جمله COVID-19 هستند، به ویژه آن دسته از گروه هایی که دارای نقص های زمینه ای در مسیرهای ایمنی مسئول عفونت COVID-19 می باشند.روش انجام: از تاریخ دسامبر 2019 تا ژوئیه 2022، با استفاده از کلیدواژه های مروبط به PID و COVID-19 پایگاه های اطلاعاتی Embase، Web of Science، PubMed و Scopus بررسی شدند. مطالعات با افرادی که بیماری نقص ایمنی اولیه انها تایید شده و به COVID-19 مبتلا شده بودند، در این مطالعه وارد شدند.نتایج: به طور کلی 139 مقاله انتخاب شدند که شامل تعداد 1503 بیمار نقص ایمنی اولیه با عفونت کوید-19 بودند که از این بین 839 نفر وارد انالیز اماری شدند. از بین این بیماران بیشترین افراد مربوط به دسته predominantly antibody deficiencies بودند. در مقایسه شدت عفونت کوید 19، 449 نفر (56.5%) دچار نوع بی علامت/خفیف عفونت شده بودند درحالیکه 206 نفر دچار نوع متوسط/شدید (25.9%) و 140 نفر دچار نوع بحرانی/کشنده (17.6%) شده بودند. بیشترین میزان فراوانی نوع بحرانی/کشنده عفونت کوید 19 در دسته ششم (defects in innate and intrinsic immunity) (49 نفر، 55.1%) و کمترین میزان مربوط به دسته هشتم (complement deficiencies) بود. در نهایت، 78 بیمار نقص ایمنی اولیه فوت شدند (9.3%). که بیشترین درصد مرگ و میر مربوط به دسته دهم (phenocopies of inborn errors of immunity) (4 نفر، 36.4%) و سپس دسته اول (13 نفر، 22%) و دسته چهارم (10 نفر، 20.8%) بود. نتیجه گیری نهایی: به طور کلی، میزان مرگ و میر و ابتلا به عفونت کوید 19 در بیماران مبتلا به نقص ایمنی اولیه تفاوتی به جامعه ندارد. ولی بیماران مبتلا به نوع توام نقص ایمنی اولیه، همراه با بیمارن مبتلا به اختلال در سیستم ایمنی ذاتی در معرض نوع شدیدتر ابتلا به عفونت کوید 19 هستند که نشان دهنده اهمیت توجه به این دسته از بیماران به عنوان گروه پرخطر ابتلا به نوع شدید و کشنده عفونت کوید 19 می باشد و بیانگر لازمه رعایت پروتکلهای بهداشتی سفت و سخت در مورد این نوع خاص از بیماری نقص ایمنی اولیه می باشد.