بررسی مقایسه مداخله ای اثر سیناریزین با دارونما بر کج خلقی خودآزاری و رفتارهای کلیشه ای بیماران اوتیسمی در بیمارستان مرکز طبی کودکان طی سالهای ۱۴۰۰-۱۳۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
رویا حقیقی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۰ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری فوق تخصصی
Discipline of degree
مغز و اعصاب کودکان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۳/۱۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: : تاکنون درمان قطعی برای اختلال طیف اوتیسم شناسایی نشده است اما اقداماتی با هدف به حداکثر رساندن سازگاری شخصی، طراحی و تدوین شده اند. در حالی که هنوزدرمان مشخصی برای اوتیسم پیدا نشده ولی های درمانی مناسبی وجود دارد که می تواند به این کودکان کمک کند تا از توانائی های بیشتری بهره مند شوند و رفتارهای مرتبط بااختلال اوتیسم را کاهش دهند، و بتوانند به طور مستقل نیازهای خود را برآورده کنند و به تدریج به یک زندگی عادی دست یابند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه مداخله ای اثر سیناریزین با دارونما بر کج خلقی، خودآزاری و رفتارهای کلیشه ای بیماران اوتیسمی در بیمارستان مرکز طبی کودکان طی سالهای 99-1400 می باشد.مواد و روش کار: دراین مطالعه کارازمایی بالینی و مداخله ای دو سو کور که در یک بازه زمانی 10 ماهه از ابتدای خرداد تا انتهای اسفند 1400 انجام گردید تعداد 40 بیمار با تشخیص قطعی اوتیسم و در بازه سنی 7-2 سال که به بیمارستان مرکز طبی کودکان و بیمارستان روزبه مراجعه می کردند وارد مطالعه شدند. بیماران به دو گروه مورد (سیناریزین و 18 نفر) و شاهد (پلاسبو و 22 نفر) تقسیم شدند. در گروه اول و در کودکان زیر 30 کیلوگرم دوز سیناریزین mg/kg/day 5/1 -1 و در کودکان بالای 30 ک کیلوگرم سیناریزین 50 میلی گرمی تجویز شد. تجویز بصورت تک دوز و در ساعت 9 شب و بصورت خوراکی تا 3 ماه تجویز خواهد شد. در پایان طول دوره درمان پرسشنامه هایی که از قبل در اختیار والدین کودکان قرار گرفته بود جمع اوری شده و اختلال طیف اوتیسم از قبیل رفتارهای خودآسیب زن (خودآزاری)، کج خلقی و رفتارهای کلیشه ای قبل و بعد از درمان نمره دهی و مقایسه شد. آیتمهای مورد بررسی شامل بروز رفتارهای خود آسیب رسان، رفتارهای پرخاشگرانه یا تخریبکارانه، رفتارهای کلیشه ای و شدت هریک با استفاده از روش های آماری من ویتنی U تست و ویلکاکسون بررسی شد. سطح معنی داری در مطالعه حاضر کمتر از 05/0% درنظر گرفته شد.نتایج: نتایج مطالعه ما نشان داد که سیناریزین به طور معنی داری شدت رفتارهای خود آسیب رسان، کلیشه ای و پرخاشگرانه را کاهش می دهد (P<0.05). مطابق با یافته ها ما، این مطالعه برای اولین بار بر روی بیماران اوتیستیک انجام شده است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه پیش رو نشان داد که سیناریزین به صورت سینگل دوز خوراکی در دوز های 25 میلی گرمی و 50 میلی گرمی در هر کیلوگرم می تواند شدت رفتارهای خودآسیب رسان، کلیشه ای و رفتارهای تخریب گرانه را کاهش دهد. عوارض سیناریزین در مقایسه با سایر دارهای کاهنده علائم اوتیسم کمتر است و این دارو در اطفال بخوبی تحمل می شود.