بررسی ارتباط بین شاخص توده ی بدنی با علائم بالینی در مبتلایان به بیماری سلیاک تازه تشخیص داده شده
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
ریحانه دهقانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۱ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۴/۰۶
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: با این که بیماری سلیاک شیوع بالا، و حدود ۱٪ را دارد، و همچنین بار آن بر اجتماع بالاست، اما همچنان در عمل کمتر از میزان واقعی آن تشخیص داده میشود. تغییر چهره ی بالینی بیماری سلیاک و افزایش تشخیص آن در افراد چاق و یا دارای اضافه وزن قسمتی از این پیچیدگی را تشکیل میدهد. در این جا ما قصد داریم تفاوت های بالینی بیمارانی که به تازگی با بیماری سلیاک تشخیص داده شده اند را مطالعه کنیم و ارتباط آن را با شاخص توده ی بدنی (BMI) دریابیم.روش کار: در یک مطالعه ی مقطعی ما اطلاعات ۳۶۶۰ بیمار بالی که به تازگی با بیماری سلیاک تشخیص داده شده بودند را جمع آوری کردیم. تشخیص ما بر پایه ی بیوپسی روده ای و فاکتور های سرمی بود. ما BMIرا در ۴ گروه کم وزن، نرمال، اضافه وزن و چاق طبقه بندی کردیم. وجود علائم زیر در بیماران بررسی شد: درد شکمی، اسهال، یبوست، نفخ، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، ریفلاکس، خستگی و ضعف بدنی، میگرن و کم خونی فقر آهن.نتایج: از ۳۶۶۰ بیمار ما ۱۴.۷٪ کم وزن، ۵۴.۲٪ وزن نرمال، ۲۳.۹٪ اضافه وزن و۷.۲٪ چاق بودند. ۶۴.۴٪ بیمارانهم خانم بودند. شایع ترین علامت در هر دو جنس، درد شکمی(۷۰.۴٪)، نفخ(۶۹.۷٪)، و خستگی و ضعف (۶۶.۱٪) بود. چهارمین علامت شایع در مردان اسهال(۶۰.۱٪) و آنمی فقر آهن(۵۹.۳٪) در خانم ها بود. تفاوت معنی داری در ریسک ابتلا بیماران با گروه های وزنی مختلف در دردشکمی، اسهال، یبوست، نفخ و خستگی و ضعف مشاهده نشد. بیماران کم وزن بیشتر در خطر ابتلا به تهوع( ریسک=۱.۴ و P value=۰.۰۰۲)، استفراغ( ریسک=۱.۶۲۴ P value=۰.۰۰۰) و بی اشتهایی(ریسک=۱.۶۹۳ P value=۰.۰۰۰) بودند. بیماران چاق یا دارای اضافه وزن ریسک افزایش یافته ای برای ابتلا به میگرن(ریسک=۱.۹۱۹ P value=۰.۰۱۲) و ریفلاکس(ریسک=۱.۳۵۵ P value=۰.۰۴۰) داشتند. همچنین این بیماران ریسک کاهش یافته ای در ابتلا به کم خونی فقر آهن نسبت به افراد با وزن نرمال داشتند(ریسک بیماران اضافه وزن=۰.۶۷۰ P value=۰.۰۰۳، ریسک بیماران چاق=۰.۶۱۸ P value=۰.۰۲۸).نتیجه و بحث: مطالعه ی ما بیان میکند که بیش از یک سوم مبتلایان به بیماری سلیاک اضافه وزن دارند و یا چاق هستند. همچنین به نظر میرسد بیماری سلیاک در خانم ها شایع تر است. بر خلاف تصور عمومی، بیشتر مبتلایان به سلیاک با درد شکمی، نفخ و خستگی و ضعف مراجعه میکنند، در حالی که هیچ کدام از این علائ« در گروه های BMI تفاوتی ندارد. همچنین از آن جا که بی اشتهایی، تهوع و استفراغ در مبتلایان کم وزن به طور معنی داری شایع تر هستند، مطالعه ی ما پیشنهاد میدهد که احتمالا یکی از فاکتور های اصلی پیش بینی کنند وزن در مبتلایان میباشند.