بررسی ارتباط سطح سواد سلامت با رفتارهای پیشگیرانه اچ آی وی ایدز در مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره ی رفتاری بیمارستان امام خمینی تهران سال ۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سونا ماهرخی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۸ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۱۱
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: مقابله با HIV/ ایدز یکی از اولویت های نظام های سلامت می باشد و علی رغم کنترل آن توسط دولت ها هنوز مرگ و ابتلای جدید به HIV چالش برانگیز است. در ایران ابتلا جدید به HIV/ایدز هنوز روند افزایشی دارد. گرچه عامل همه گیری ایدز در ایران هنوز مصرف تزریقی مواد است. اما در چند سال اخیر شواهد و گزارشات حاکی از افزایش انتقال جنسی HIV از طریق ارتباط جنسی غیر ایمن هست به طوری که موج سوم همه گیری HIV در ایران شروع شده است. مطالعات متعددی حاکی از تاثیر برنامه های آموزش پیشگیری از HIV بر ارتقاء آگاهی، نگرش و عملکرد در افراد پرخطر بوده اند. با این حال شواهدی نیز هست که چنین مداخلات آموزشی چندان بر تغییر و استمرار رفتار پیشگیرانه تاثیر نداشته است. به نظر می رسد مولفه های اساسی تر موثر بر آگاهی افراد من جمله سواد سلامت نیز بر بروز رفتارهای پیشگیرانه تاثیر گذار هستند. فقدان سواد سلامت کافی یعنی توانایی محدود افراد در دریافت، تفسیر و درک اطلاعات اولیه ممکن است بر اتخاذ رفتار بهداشتی و همچنین تبعیت از درمان تاثیر بگذارند. علی رغم این که مجامع جهانی سلامت بر سواد سلامت تاکید دارند مطالعات بسیار محدودی در مورد تاثیر سواد سلامت بر بروز رفتارهای پیشگیرانه افراد به ویژه افراد پرخطر انجام گرفته است . بنابراین انجام مطالعه ای در این زمینه که سطح سواد سلامت در بین افراد در معرض خطر ابتلا به ایدز را مورد بررسی قرار داده و ارتباط آن با رفتار پیشگیرانه را ارزیابی نماید حائز اهمیت است. نتایج این پژوهش می تواند در توسعه دانش پیشگیری نسبت به HIV و ارائه مداخلات پیشگیرانه با تاکید بر سواد سلامت مفید واقع شود.روش کار: پس از کسب مجوز اخلاق و همچنین معاونت تحقیقات و قن آوری دانشگاه، هماهنگی لازم با مرکز مشاوره رفتاری دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. افراد واجد شرایط در سال 1399 که به طور معمول برای مشاوره و آزمایش داوطلبانه HIV/ایدز به مرکز مشاوره ی رفتاری بیمارستان امام خمینی مراجعه کردند در این مطالعه شرکت کردند. پس از کسب رضایت نامه و توضیح داوطلبانه بودن شرکت مراجعه کننده در این مطالعه و اطمینان دهی راجع به محرمانه بودن اطلاعات، اطلاعات دموگرافیک، رفتار پیشگیرانه در سه ماه گذشته و همچنین سطح سواد سلامت در مکان مناسب و با رعایت محرمانگی به شیوه مصاحبه فردی توسط پرسشگر پرسیده شد. لازم به ذکر است پرسشگر سابقه مراقبت و مشاوره را در مراکز گذری داشته و همین امر توانست در روند اطلاعات جمع آوری شده کمک کند.برخی سوالات مربوط به تبعیت از توصیه ها و درمان بود که از طریق پرونده بیمار تکمیل شد.نتايج: افراد شرکت کننده در این مطالعه به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل افرادی می شد که در مرکز ما پرونده تشکیل داده بودند. گروه دوم افرادی بود که در مرکز پرونده ای نداشتند. ۱۲۷ نفر در گروه ۱ و ۹۸ نفر در گروه دو بودند. در گروه ۱، ۷۰ نفر مرد(۵۵.۱٪) و ۵۷ نفر زن ( ۴۴.۹٪) می باشند. در گروه دو ۵۷ نفر مرد (۵۸.۲٪) و ۴۱ نفر زن (۴۱.۸٪) هستند. در گروه ۱، ۲۶ نفر بیکار ( ۲۰.۵٪)، ۴۳ نفر خانه دار (۳۳.۹٪)، ۷ نفر بازنشسته(۱٪)، ۱ نفر دانشجو (۰.۸٪) و ۵۰ نفر شاغل (۳۹.۴٪) هستند. در گروه ۲، ۱۴ نفر بیکار(۱۴.۳٪)، ۱۱ نفر خانه دار(۱۱.۲٪)، ۱ نفر بازنشسته(۱٪)، ۲۱ نفر دانشجو (۲۱.۴٪) و ۴۹ نفر شاغل (۵۰٪) هستند. در گروه ۱، ۱۰۵ نفر (۸۲.۷٪) اطلاعات را با پرسیدن از کارکنان بهداشتی به دست آورده اند. در گروه ۲ این تعداد ۶۷ نفر (۶۸.۴٪) می باشد. در گروه ۱، ۱ نفر(۰.۸٪) اطلاعات خود را از تلفن های گویا به دست آورده است. در گروه ۲ نیز ۱ نفر (۱٪) از طریق تلفن گویا اطلاعات کسب کرده اند. ۴۴ نفر ( ۳۴.۶٪) از گروه ۱ و ۲۱ نفر(۲۱.۴٪) از گروه ۲ اطلاعات خود را از طریق رادیو و یا تلویزیون به دست آوردهاند. ۶ نفر (۴.۷٪) از گروه ۱ و ۴ تفر (۴.۱٪) از گروه ۲، اطلاعات را از طریق نشریات مانند روزنامه ها به دست آوردهاند. ۲۵ نفر (۲۲٪) از گروه اول اطلاعات خود را از دوستان و آشنایان کسب کرده اند و از گروه ۲، ۱۹ نفر(۱۹.۴٪) اطلاعات از دوستان و آشنایان خود کسب کرده اند. ۶ نفر (۴.۷٪) از گروه ۱ و ۱۴ نفر (۱۴.۳٪) از گروه ۲ اطلاعات خود را از طریق کتاب و جزوه به دست آوردهاند. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داده است که با ارتقای سطح سواد سلامت بیماران و اطلاعات افراد از بیماری ایدز و HIV، ایجاد ابزار های آموزشی قابل درک برای همه اقشار جامعه و سرمایه گذاری بیشتر بر روی تغییرات اساسی در اطلاع رسانی و آموزش میتوان به طور معناداری از انتقال اچ ای وی کاست و بر میزان اتصال به درمان و تداوم در درمان افرادی که مبتلا شده اند افزود.