بررسی تاثیر آموزش مجازی بر میزان آگاهی کارورزان پزشکی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره ی سپسیس در سال 1400
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
کیارش زارع
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۹ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۶/۱
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه و هدف: سپسیس یک اپیدمی جهانی است که بروز آن رو به افزایش است و درصد مرگ و میر بیماران سپسیس ۳۰ تا ۵۰ درصد برآورد شده است. تشخیص به موقع و شروع سریع درمان در بیماران مبتلا به سپسیس نقش بسیار مهمی در کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از این بیماری خواهد داشت. شناخت میزان تاثیر آموزش بر آگاهی کارورزان پزشکی درباره ی سپسیس می تواند در برنامه ریزی جهت آموزش های لازم برای بهبود آگاهی این گروه از ارایه دهندگان خدمات اورژانس از سپسیس نقش موثری داشته باشد و باعث مدیریت بهتر و سریع تر بیماران توسط کارورزان پزشکی می گردد که این امر باعث کاهش مرگ و میر و عوارض ناشی از سپسیس میگردد. هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر آموزش مجازی بر آگاهی کارورزان پزشکی درباره ی گایدلاین های جدید سپسیس بود تا بتوان از این طریق برای پیشرفت سطح دانش پزشکان و ارائه آموزش های لازم تدابیری اندیشید. روش اجرا: در این مطالعه یک کلاس مجازی جهت آموزش تعاریف و گایدلاین های جدید سپسیس به کارورزان پزشکی برگزار گردید و به کمک پرسشنامه ای ، سطح آگاهی کارورزان پزشکی شرکت کننده در طرح درباره ی سپسیس، معیار های تشخیص سپسیس و شواهد بالینی و آزمایشگاهی سپسیس در ۳ مرحله ی قبل از آموزش، بلافاصله بعد از آموزش و ۱ ماه بعد از آموزش ارزیابی گردید.یافته ها: از میان 52 کارورز پزشکی که در این مطالعه شرکت نمودند، %7/32 زن و %3/67 مرد بودند و به طور متوسط 62/10 ماه از دوران کارورزی خود را سپری کرده بوند. %50 آن ها قبل از برگزاری کلاس، %8/80 بلافاصله پس از برگزاری کلاس و %6/81 یک ماه پس از کلاس تعریف سپسیس را به درستی انتخاب کرده بودند. %5/86 افراد قبل از برگزاری کلاس، %2/94 بلافاصله بعد کلاس و %98 یک ماه بعد به درستی در سوال مطرح شده در مورد تشخیص سپسیس، سپسیس را به عنوان تشخیص افتراقی اول مطرح کرده بودند. شرکت کنندگان از 50 امتیاز پرسش نامه در بخش تشخیص و معیار های بالینی و آزمایشگاهی سپسیس، قبل از برگزاری کلاس به طور متوسط 78/23 امتیاز کسب کرده بودند که پس از برگزاری کلاس آموزش مجازی برای ایشان میانگین امتیازات به 43/36 امتیاز رسید و یک ماه بعد آن به طور متوسط 86/32 امتیاز کسب کردند. %1/23 افراد قبل از برگزاری کلاس آموزشی، %9/76 بلافاصله پس از کلاس و %3/67 یک ماه پس از آن برای تشخیص سپسیس از معیار های SOFA به جای SIRSکمک گرفته بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه برگزاری کلاس های آموزشی مجازی در مورد معیار های جدید سپسیس، باعث بهبود آگاهی کاورزان پزشکی درباره ی معیار های بالینی و آزمایشگاهی تشخیص سپسیس شده است که این تاثیر تا یک ماه پس از برگزاری کلاس نیز پایدار بوده است و کارورزان قادر بوده اند به شکل موثری از این معیار ها جهت تشخیص بیماران مبتلا به سپسیس استفاده نمایند.واژه های کلیدی: سپسیس، آموزش مجازی، کارورز پزشکی