بررسی میزان مرگ و میر و طول مدت بستری و ارتباط آنها با عوامل خطر احتمالی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بستری شده در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) از ابتدای خرداد ماه ۱۳۹۹ تا انتهای مرداد ماه ۱۳۹۹
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
امیرعلی محبوبیپور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۵ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۶/۱۲
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: در آخرین ماه سال ۲۰۱۹ یک نوع کروناویروس جدید در شهر ووهان چین شناخته شد که به سرعت پاندمیک شد. سازمان بهداشت جهانی، این بیماری را کووید-۱۹ نامگذاری کرد. مشاهدات نشاندادند که روشهایی همچون qSOFA قادر به پیشگویی وضعیت بالینی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ (دچارشدن به نارسایی تنفسی یا مرگ) نیستند. لذا شناسایی بیومارکرهایی برای این منظور، بسیار کاربردی خواهد بود.اهداف: هدف این مطالعه بررسی میزان مرگومیر بیماران مبتلا به کووید-19 بستری شده در ICU، شناسایی عوامل خطر احتمالی، طول مدت بستری و مورتالیتی بود.مواد و روشها: این مطالعهی گذشتهنگر analytical cross sectional، بر روی بیماران مبتلا به کووید-19 ای که از تاریخ 1 خرداد 1399 لغایت 31 مرداد 1399 در ICU بیمارستان مسیح دانشوری بستری شدند، انجام شد. متغیرهای وابسته، وضعیت بالینی نهایی و تعداد روزهای بستری در ICU بودند و متغیرهای مستقل، سن، جنس، بیماری زمینهای، تعداد WBC و پلاکتها، INR، D-Dimer، CPK، BUN، کراتینین، AST، ALT، بیلیروبین کل، و مارکرهای التهابی (CRP، ESR، LDH و فریتین) بودند. آنالیز اصلی، با کمک رگرسیون لجستیک چندمتغیره انجام شد.یافتهها: میزان مورتالیتی مبتلایان به کرونا که مستقیما در ICU بستری شدند، به میزان 35 درصد بود. میانگین سنی بیماران 60 سال و میانه مدت بستری 7 روز (IQR=4-7) بود. 30 درصد بیماران خانم بودند. شایعترین بیماریهای زمینهای به ترتیب دیابت (31 درصد)، فشار خون (30 درصد) و بیماریهای قلبی عروقی (18 درصد) بودند. جنسیت و نوع بیماری زمینهای، ارتباط معناداری با مرگومیر نداشتند (p>0.05). عواملی نظیر سن (OR=1.13,95% CI:1.06 to 1.19;p<0.01)، D-Dimer بالای 2000 (OR=9.8,95%CI: 2.7 to 36.1;p<0.01) و LDH بالای 750 (OR=6.8,95%CI:2.2 to 22.9;p<0.01) به عنوان عوامل خطر مرگومیر شناسایی شدند. همچنین سطح فریتین نیز بیشترین ضریب همبستگی را با طول مدت بستری داشت (r=0.34, p<0.05)نتیجهگیری: نتایج نشان داد که بسیاری از آزمایشاتی که به صورت معمول درخواست میشوند (همچون WBC، CRP و ESR)، نمیتوانند عامل خطر احتمالی برای طول مدت بستری یا مرگومیر باشند. همچنین سطح D-Dimer با اندازه اثری در محدوده قوی، مهمترین عامل خطر مرگومیر در بیماران مبتلا به کرونا است.