بررسی دموگرافیک و هیستوپاتولوژیک گرانولوم آنولر در بیمارستان رازی در سه سال اخیر (99-96)
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
زهرا صنعتیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۸ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۰/۱۲/۲۲
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: مطالعه ی حاضر به بررسی خصوصیات دموگرافیک، بالینی، فاکتور های مستعد کننده و ویژگی های پاتولوژیک بیماران مبتلا به GA پرداخته است. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی به بررسی پرونده های بیماران مراجعه کرده به بیمارستان رازی با تشخیص گرانولوم آنولر طی سه سال اخیر پرداخته و آن ها را از جهت ویژگی های دموگرافیک و پاتولوژیک مورد بررسی قرار داد. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرونده خوانی و تماس با بیماران، به توصیف خصوصیات بالینی و هیستوپاتولوژیک بیماران پرداختیم. در مرحله بعد، این ویژگی های را بین گروه های مختلف بیماران مقایسه کردیم. نتايج: در مجموع 100 بیمار مبتلا به GA شامل 72 زن و 28 مرد در این مطالعه مقطعی وارد شدند. میانگین و انحراف معیار سن بیماران (21.77) 39.12 سال بود. میانگین و انحراف معیار طول مدت بیماری (17.58) 18.05 ماه بود. از نظر نوع GA، 38 بیمار نوع ژنرالیزه و 62 بیمار نوع موضعی بیماری را داشتند. شایعترین مکان های بروز ضایعات در دست ها (52%)، تنه (35%) و پاها (38%) بودند. کمترین شیوع ضایعات در ژنیتالیا (6%) بود. شایعترین فاکتور مستعد کننده مصرف سیگار با شیوع 7% بود. همچنین، شایعترین بیماری زمینه ای دیابت با شیوع 21% بود. ازمیان 100 بیمار، 35 نفر درمان سیستمیک و 65 نفر درمان موضعی مصرف می کردند. شایعترین خصوصیات پاتولوژیک شامل گرانولوم (73%)، رسوب موسین (41%)، هیستیوسیت اینترستشیال (36%) و نکروبیوز (34%) بود. در مطالعه ی ما، در مقایسه ی بیماران با نوع ژنرالیزه و موضعی GA، سن بیماران (p<0.001) و نسبت مرد به زن (p=0.014) به طور معنی داری در بیماران با GA ژنرالیزه نسبت به GA موضعی بیشتر بود. میزان بروز ضایعات در نواحی سر و گردن (p<0.001)، تنه (p<0.001)، ژنیتالیا (p=0.001) و زانو (p=0.006) به طور معنی داری در گروه ژنرالیزه نسبت به گروه موضعی بیشتر بود. در عین حال، میزان بروز ضایعات در نواحی دیگر بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. میزان مصرف سیگار به طور معنی داری در گروه ژنرالیزه نسبت به گروه موضعی بیشتر بود (p=0.001). اما تفاوت معنی داری بین دو گروه برحسب فراوانی سایر فاکتور های مستعد کننده و بیماری های زمینه ای وجود نداشت. میزان مصرف دارو های سیستمیک به طور معنی داری در گروه ژنرالیزه نسبت به گروه موضعی بیشتر بود (p=0.042). میزان رسوب موسین به طور معنی داری در گروه موضعی نسبت به گروه ژنرالیزه بیشتر بود (p<0.001). اما تفاوت معنی داری بین دو گروه برحسب سایر خصوصیات پاتولوژیک وجود نداشت. همچنین، در مقایسه ی بیماران با درمان سیستمیک و موضعی تفاوت معنی داری بین دو گروه درمانی بر حسب سن، جنس و طول مدت بیماری وجود نداشت. میزان بروز ضایعات در نواحی بدن بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. تفاوت معنی داری بین دو گروه درمانی برحسب فراوانی فاکتور های مستعد کننده و بیماری های زمینه ای وجود نداشت. میزان ائوزینوفیل به طور معنی داری در گروه سیستمیک نسبت به گروه موضعی بیشتر بود (p=0.012). اما تفاوت معنی داری بین دو گروه برحسب سایر خصوصیات پاتولوژیک وجود نداشت. نتيجه گيري: در مجموع نتایج نشان داد که شایعترین خصوصیات پاتولوژیک شامل گرانولوم (73%)، رسوب موسین (41%)، هیستیوسیت اینترستشیال (36%) و نکروبیوز (34%) بود. مطالعات با حجم نمونه ی بیشتر و پیگیری های مکرر بیماران می توانند نتایج حاصل از این مطالعه را مورد بررسی قرار دهند.