مقایسهی برخی پارامترهای آزمایشگاهی بیوشیمیایی، هماتولوژیک و هورمونی در ابتدای بستری و زمان ترخیص در بیماران با شک قطعی یا مثبت برای ویروس COVID-19 در بازهی زمانی ابتدای اسفند 98 تا انتهای اردیبهشت 99 در بیمارستان سینا تهران
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مریم درگاهی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۶ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی بالینی
Discipline of degree
آسیب شناسی بالینی و تشریحی
Date of degree
۱۴۰۰/۱۰/۰۶
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه برخی پارامترهای آزمایشگاهی بیوشیمیایی، هماتولوژیک و هورمونی، در ابتدای بستری و زمان ترخیص، در بیماران با شک قطعی یا مثبت از نظر COVID-19 در بیمارستان سینا تهران بود. روش کار: تمامی بیمارانی که از ابتدای اسفند 1398 تا انتهای اردیبهشت 1399 با تشخیص قطعی عفونت COVID-19 در بیمارستان سینا تهران بستری شده بودند و تشخیص آنها بر اساس آزمایش PCR و یافتههای رادیولوژیک تایید شده باشد، با روش نمونهگیری سرشماری وارد مطالعه شدند که در انتهای مطالعه، 647 نفر بررسی شدند. سپس اطلاعات مربوط به نتایج آزمایشات هنگام بستری و هنگام ترخیص و هم چنین اطلاعات مربوط به سن و جنس آنها از پروندهی الکترونیک بیماران در سیستم جامع اطلاعاتی بیمارستان استخراج میگردد. نتایج آزمایشات هنگام بستری و هنگام ترخیص و هم چنین نتایج آزمایشات براساس پیامد بیماری (بهبودی یا مرگ)، با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج: میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به COVID-19 بررسی شده در مطالعه ما، 14.7 درصد گزارش شد. تغییرات قابل توجهی در میزان WBC، درصد لنفوسیت، شاخص PLR، اندکس SII، میزان RBC، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH، MCHC،RDW و MPV، میزان کلسیم سرم،PH خون و میزان ESR یک ساعته در طول دوره بستری بیماران در بیمارستان دیده شد. در بین افراد فوت شده نسبت به بیماران بهبود یافته، لکوسیتوز، نوتروفیلی، لنفوپنی، افزایش میزان مطلق نوتروفیل و کاهش میزان مطلق لنفوسیت، افزایش قابل توجه شاخص های NLR،PLR و SII، کاهش بیش تر توده RBC و افزایش MCV و RDW، افزایش قابل توجه در میزان کراتینین و اوره، پتاسیم و فسفر و کاهش قابل ملاحظه در کلسیم و سدیم سرم، میزان بالاتر سطح قند خون سرم و شاخص های قلبی شامل تروپونین I با حساسیت بالا و LDH و افزایش معنی دار حدود دو برابری AST و ALT دیده شد. هم چنین نتایج انالیز منحنی ROC نشان داد که از بین آزمایشات بررسی شده، تنها اوره، بیلی روبین تام، تروپونین قلبی I، AST،CRP کمی و پروکلسی تونین دارای میزان قابل قبول تا بسیار عالی در تمایز مرگ یا بقای بیماران مبتلا به COVID-19 بودند. در این میان، پروکلسی تونین سرم با AUC معادل 0.923 و حساسیت و ویژگی 100 درصد و 92.3 درصد به ترتیب، در نقطه برش 0.72 نانوگرم/میلی لیتر، قوی ترین پیش بینی کننده پیامدهای نامطلوب بیماری COVID-19 بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، اختلال در شاخص های آزمایشگاهی خصوصا اندکس های CBC، اختلالات الکترولیتی، عملکرد کلیوی و کبدی و افزایش شاخص های التهابی یافته های بسیار شایعی در بیماران مبتلا به COVID-19، خصوصا در انواع بیماری با پیامد نامطلوب می باشند که برخی از این اختلالات حتی در بیماران بهبود یافته نیز باقی می مانند که نشان دهنده تداوم عفونت COVID-19 علیرغم بهبود وضعیت تنفسی بیماران می باشد. نتایچ کلی این مطالعه نشان داد که مهم ترین متغیرهای موثر بر مرگ و میر بیماران، شامل سن، میزان تروپونین قلبی، اوره، AST، CRP و پروکلسی تونین می باشند که نقش مهم درگیری قلبی، کلیوی و کبدی و هم چنین طوفان سیتوکینی و وضعیت التهابی، علاوه بر درگیری ریوی را در پیامدهای نامطلوب نشان می دهد. لذا ارزیابی سیستمیک و چند ارگانی بیماران COVID-19، خصوصا بیماران با سن بالا در کنار بررسی های ریوی برای پیش بینی پیامد بیماری ضروری می باشد.