بررسی شیوع و عوامل موثر بر همراهی دوره های شیدایی در بیماران مبتلا به صرع در درمانگاه صرع بیمارستان روزبه از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ و بررسی اثر این همراهی بر کیفیت زندگی آن در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مریم مسعودی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۱ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
چکیدهمقدمه و هدف: بیماری های روانپزشکی در بیماران مبتلا به صرع نسبت به سایر افراد جامعه از شیوع بالایی برخوردار است و تا ۵۰ درصد بیماران مصروع از ان رنج می برند. یکی از بیماری هایی که در بیماران مصروع کمتر به ان پرداخته شده است تجربه ی دوره های خلق بالا یا همان مانیا است در مطالعه ای که در تعداد کمی از این بیماران انجام شده بود، نشان داده شد که این همراهی می تواند تاثیر مخربی بر کیفیت زندگی داشته باشد از این رو ما بر ان شدیم تا برای اولین بار در ایران، شیوع نسبی این پدیده را در بیمارستان روزبه به عنوان یک بیمارستان فوق تخصصی رفرال سنجیده و عوامل احتمالی مرتبط به آن و اثر بخشی درمان در این افراد را شناسایی کرده و کیفیت زندگی این افراد را با سایر بیماران مصروع مقایسه کنیم به این امید که در آینده بتوان به صورت کارامد تری این بیماران را درمان نمود.روش کار: این مطالعه در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول که مطالعه ای مقطعی بود ، اطلاعات کلیه بیماران مبتلا به صرع بیمارستان که از ابتدای سال ۱۳۹۵ تا پایان مهر سال ۱۴۰۰ به بیمارستان مراجعه کرده بودند معادل ۵۱۱ بیمار از پرونده بایگانی بیماران استخراج گردید. متغیرها ی استخراج شده شامل خصوصیات فردی، اطلاعات مربوط به تعداد بستری، ویژگی های تشنج و سابقه بیماری روانپزشکی می باشد. پس از ان، شیوع بیماری مانیا و انواع ان تعیین گردید و ارتباط هر کدام از متغیر های با وجود مانیا سنجیده شد و در نهایت کلیه متغیرهای مرتبط معنی دار در آنالیز لجستیک رگرسیون وارد شد و odd ratio آنها محاسبه و گزارش گردید. در قسمت دوم مطالعه که مطالعه ای مورد شاهدی بود، در طول یکسال (از شهریور ۱۳۹۹ الی مهر ۱۴۰۰)، از کلیه بیماران مناسب برای ورود به مطالعه پس از اجازه کتبی از انها برای شرکت در مطالعه خواسته شد پرسشنامه کیفیت زندگی و ساپورت اجتماعی تکمیل نمایند و در نهایت ارتباط نمره کیفیت زندگی بیماران با وجود مانیا و سایر متغیر ها سنجیده شد و کلیه متغیر های معنی دار در مدل رگرسیون خطی انالیز شدند. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع نسبی بیماری روانپزشکی در بیماران مصروع کلینیک صرع روزبه بیش از ۵۴٪ و شیوع مانیا ۲۰ درصدی می باشد. وجود مانیا با مجرد بودن شاغل نبودن ، مراجعه ی منظم در دوران کرونا، سابقه خانوادگی بیماری خلقی و وسواسی، سودوسیژر، کاهش بهره هوشی، خودکشی بیشتر و نوع تشنج لوب تمپورال مرتبط است که در مدل رگرسیون تجرد، تعداد بستری و نوع تشنج تمپورال معنیدار ماند. در بررسی کیفیت زندگی، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع و مانیا و یا صرع و سایر بیماری روانپزشکی از بیماران مصروع بدون سابقه روانپزشکی به صورت معناداری کمتر بود اما این تفاوت پس از در نظر گرفتن کنترل بیماری روانپزشکی از بین رفت و مشخص گردید کیفیت زندگی تنها با وجود بیماری روانپزشکی کنترل نشده ارتباط دارد.بحث: بر اساس مطالعات گذشته، شیوع نسبی علايم مانیا در بیماران مصروع تا ۱۷٪ گزارش شده است و ، شیوع بیماری دوقطبی در بیماران مصروع تا ۶٪ درصد براورد میگردد که حدود دو برابر سایر افراد می باشد این در حالی ایست که شیوع مانیا و BMD1در بیماران ما حدود ۲۰ و ۱۵.۵ درصد بود که می تواند به علت ریفرال بودن مرکز باشد. در مطالعات گذشته تنها به شیوع بیشتر مانیا درصرع تمپورال اشاره شده بود. در حالی که در مطالعه ما وجود مانیا با ریسک خودکشی و بستری بیشتر، ادهرنس دارویی کمتر ،مجرد بودن و شاغل نبودن مرتبط بود. هم چنین در مطالعه ما مطابق با مطالعات گذشته Mula و,Lau وجود مانیا با کیفیت زندگی پایین تر نسبت به بیماران بدون سابقه بیماری روانپزشکی همراه بود و به نظر می رسد شدت و علايم بیماری در زمان مصاحبه با کیفیت زندگی بیشترین ارتباط را دارا می باشد.Keywords : تشنج؛ مانیا؛ بیماری دوقطبی