بررسی اثر پیش درمانی با ایزوفلوران بر آسیب حاد کلیوی القا شده با گلیسرول در موش های صحرایی نر
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
نگین گیوه چیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۲ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
نارسایی حاد کلیوی القا شده با گلیسرول به معنای کاهش ناگهانی عملکرد کلیه است که میتواند به دنبال رابدومیولیز و انتشار مقادیر زیاد محتویات عضله اسکلتی به داخل گردش خون اتفاق بیفتد. از آنجاییکه شیوع و میزان مرگومیر این بیماری در سراسر جهان رو به افزایش است، یافتن استراتژی درمانی مناسب برای آن مورد توجه محققان قرار گرفتهاست. ایزوفلوران یکی از رایجترین داروهای بیهوشی است که برای شروع یا حفظ بیهوشی استفاده میشود و همچنین دارای ویژگیهای ضدالتهابی و ضدآپوپتوزی است. در این مطالعه اثرات حفاظتی استنشاق ایزوفلوران بر سطح شاخص مرگ سلولی (میزان Bax / Bcl-2)، عملکرد کلیه (BUN و Cr) و وضعیت بافتی کلیه بررسی شد.مواد و روش¬ها: در اين مطالعه تعداد ۱۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به ۳ گروه تقسیم شدند (n= ۶ موش در هر گروه). گروه ۱ (گروه شم) به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شدند، تحت بیهوشی با کتامین (mg/kg۱۰۰) و زایلازین (mg/kg۱۰) قرار گرفتند، سپس نرمال سالین (µLg-1BW ۲۵/۶) را به آرامی و طی مدت ۱ دقیقه بصورت مساوی در هر یک از عضلات ران پا دریافت کردند؛ گروه ۲ (گروه گلیسرول) به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شدند، تحت بیهوشی با کتامین (mg/kg۱۰۰) و زایلازین (mg/kg۱۰) قرار گرفتند، سپس محلول ۵۰% حجمی گلیسرول در نرمال سالین (µLg-1BW ۲۵/۶) را به آرامی و طی مدت ۱ دقیقه بصورت مساوی در هر یک از عضلات ران پا دریافت کردند؛ گروه ۳ (گروه ایزوفلوران+ گلیسرول) به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شدند، به مدت ۲۰ دقیقه در معرض ایزوفلوران ۵/۱٪ و بعد ۳۰ دقیقه در هوای نرمال قرار گرفتند، پس از آن تحت بیهوشی با کتامین (mg/kg۱۰۰) و زایلازین (mg/kg۱۰) قرار گرفتند، سپس محلول ۵۰% حجمی گلیسرول در نرمال سالین (µLg-1BW ۲۵/۶) را به آرامی و طی مدت ۱ دقیقه بصورت مساوی در هر یک از عضلات ران پا دریافت کردند. ۲۴ ساعت پس از تزریق گلیسرول یا نرمال سالین، تمام موشها با کتامین و زایلازین بیهوش شدند. نمونههای خونی از ورید اجوف تحتانی جمعاوری شدند و سرم خون جهت آزمایشات عملکرد کلیوی جدا شدند(سطوح نیتروژن اورهی خون و کراتینین). کلیهها برداشته شدند. کلیهی راست از هر گروه به قسمتهای کوچکتری تقسیم شد، یک قسمت برای تعیین مالوندیآلدهید (MDA)، قسمت دیگر برای تعیین سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، و آخرین قسمت برای تعیین پروتئین پیش-آپوپتوزی(Bax) Bcl-2-associated X . کلیههای چپ به منظور ارزیابیهای بافتشناسی، در فرمالین بافری خنثی ۱۰٪ تازه قرار داده شدند.یافته¬ها: در گروه گلیسرول، سطح BUN بطور معنی داری در مقایسه با گروه شم افزایش یافت (۰۰۱/۰>P). در گروه ایزوفلوران+ گلیسرول، سطح BUN در مقایسه با گروه گلیسرول کاهش معنی داری پیدا کرد (۰۰۱/۰>P). در گروه گلیسرول، سطح Cr سرم بطور قابل توجهی در مقایسه با گروه شم افزایش یافت (۰۰۱/۰>P). در گروه ایزوفلوران+ گلیسرول، سطح Cr سرم در مقایسه با گروه گلیسرول کاهش قابل توجهی پیدا کرد (۰۰۱/۰>P). در گروه گلیسرول، نسبت Bax/Bcl-2 در مقایسه با گروه شم افزایش چشمگیری یافت (۰۰۱/۰>P). در گروه ایزوفلوران+ گلیسرول، نسبت Bax/Bcl-2 در مقایسه با گروه گلیسرول کاهش چشمگیری یافت (۰۰۱/۰>P). تزریق گلیسرول سبب ایجاد اختلالات ساختاری کلیوی قابل ملاحظهای در مقایسه با گروه شم شد. پیشدرمانی با ایزوفلوران منجر به بهبود قابل توجه اختلالات ساختاری کلیوی در مقایسه با گروه گلیسرول شد.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد پیشدرمانی با ایزوفلوران میتواند در بهبود عوارض آسیب حاد کلیوی القا شده با گلیسرول مفید بوده و دارای اثرات بهبوددهندهی قابل توجهی باشد.