بررسی ریسک فاکتورهای شکست اپیدورال آنالژزی و پیامدهای آن در پروسه زایمان طبیعی خانم های باردار مراجعه کننده به بیمارستان آرش طی سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۸
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
بهاره مصلح
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشكی تهران، دانشكده پزشكی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۹
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۶ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
زنان و زایمان
Date of degree
۱۳۹۹/۰۸/۲۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: بی حسی اپیدورال یکی از موثر ترین روشهای کنترل درد در میان روشهای دارویی و غیر دارویی می باشد. هدف اصلی این مطالعه تعیین ریسک فاکتورهای failed epidural آنالژزی در پروسه زایمان طبیعی می باشد.روش کار: در این مطالعه ، 160 خانم باردار کاندید زایمان طبیعی با بی حسی اپیدورال وارد مطالعه شدند. و بر اساس نتایج بی حسی اپیدورال در 2 گروه اپیدورال موفق و اپیدورال ناموفق قرار گرفتند. سپس متغیر های دموگرافیک، باروری و زایمانی بین دو گروه مقایسه شد. P-Value کمتر از 0.05 معنادار تلقی گردید.نتایج: در این مطالعه شکست اپیدورال 34/4% بود .105 نفردر گروه اپیدورال موفق و55 نفر در گروه اپیدورال ناموفق قرار گرفتند. افاسمان سرویکس در شروع اپیدورال در گروه موفق به طور معناداری بیشتر وبود. همچنین پاریتی نیز در گروه موفق بیشتر بود. طول مرحله اول ودوم در گروه موفق کمتر، BMI مادر و اپگار دقیقه اول نوزاد در گروه ناموفق کمتر بود. افت ضربان قلب در گروه ناموفق بیشتر بود.در مورد استیشن سر و دیلاتاسیون و وزن جنین و سن حاملگی و پارگی کیسه اب و رضایتمندی مادر تفاوت معنی دار بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: اپیدرال ناموفق با پریته و افاسمان سرویکس در شروع اپیدورال و BMI مادر ارتباط مستقیم دارد. توصیه می شود مطالعات با حجم نمونه بالاتر و چند مرکزی انجام شود.