بررسی مقایسهای روشهای مختلف بازسازی تصویر و تأثیر آنها روی اصلاح ترکیبی آرتیفکت حرکتی و اثرحجم جزئی در کمیسازی تصاویر پت/سی تی تومورهای ریوی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سحر رضایی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۸
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۵۴ص.
Other Physical Details
جدول،نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
فیزیک پزشکی
Text preceding or following the note
۱۹/۷۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: در این مطالعه توانایی روش پیشنهادی اصلاح ترکیبی اثر حجم جزئی و آرتیفکت حرکتی در کمی سازی تومورهای ریوی با در نظر گرفتن تاثیر روشهای مختلف بازسازی بر روی کمی سازی تصاویر پت مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: برای اصلاح ترکیبی، روش پس پردازشی لوسی-ریچارد دکانولوشن به همراه روش کاهش نویز مبتنی بر ویولت پیاده سازی شد. عملکرد الگوریتم پیشنهادی با استفاده از تصاویر فانتوم NEMA با کنتراستهای مختلف و داده های بیمارانی با 60 ضایعه ریوی مورد بررسی قرار گرفت. در بیماران ضایعات براساس سایز، مکان و SBR تفکیک شدند. در هر مطالعه تصاویر با چهار روش مختلف HD، HDS، TOF و TOFPSF بازسازی شدند. سپس نسبت کنتراست به نویز (CNR) ،نویز (COV) و میزان جذب استاندارد (SUV) در تومور محاسبه شده و مقادیر این پارامترها در تصاویر اصلاحشده و اصلاحنشده مقایسه شدند. یافته ها: نتایج مطالعات فانتومی ما نشان داد که استفاده از الگوریتم پیشنهادی اصلاح میتواند مقادیر CNR و SUV را در تصاویر اصلاحشده در تمامی SBRها و روشهای بازسازی (به ویژه در استوانه کوچک تر) به طور قابلتوجهی بهبود بخشد (P < 0.05). میانگین افزایش CNR در تصویر اصلاحشده برای تمامی استوانهها نسبت به تصاویر محوشده در 4:1=SBR به ترتیب برای HD، HDS، TOF و TOFPSF برابر %5/49، % 9/41، %9/44 و %9/38 میباشد. در حالی که این مقادیر برای 8:1=SBR به ترتیب برابر %4/43، % 5/39، % 53/46 و %8/42 میباشد. علاوه بر این استفاده از ترکیب الگوریتم دکانولوشن به همراه روش کاهش نویز مبتنی بر ویولت توانست به طور قابلتوجهی مقادیر COV و CNR را در تصاویر اصلاحشده بهبود دهد (P < 0.05). در مطالعات بالینی، با در نظر گرفتن روشهای مختلف بازسازی، مقدار میانه درصد اختلاف نسبی CNRتصاویر اصلاحشده و اصلاحنشده به ترتیب برای HD ، HDS، TOF و TOFPSF برابر %9/40، %2/41، %3/45 و %8/40 برای تومورهایی با سایزکوچک تر از 15 mm، %0/31، %9/25، %1/34 و %2/28 برای تومورهایی با سایز بزرگ تر از15 mm، %7/35 ، %7/33، %8/37 و %2/33 برای تومورهای واقع در لوب های پایین ریه، %5/33 ، %0/31، %7/35 و %6/30 برای تومورهای واقع در لوب های بالای ریه، %7/39، %9/37، %1/45 و %0/39 برای تومورهایی با SBRپایین(<3) و %8/28، %8/27، %8/34 و %7/25 برای تومورهایی با SBRبالا(>3) بود. در حالت کلی، مطالعات انجامشده نشاندهنده این واقعیت بود که تغییرات در دامنه حرکتی، سایز هدف و SBR منجر به اختلاف قابلتوجه روشهای مختلف بازسازی در کمیسازی تصاویر اصلاحشده گردید. به ویژه در سایز هدف کوچک تر، دقت کمیسازی به شدت وابسته به انتخاب روش بازسازی بود.نتیجه¬گیری: نتایج ما نشان میدهند که الگوریتم پیشنهادی اصلاح میتواند دقت کمیسازی تصاویر پت را بهبود بخشد. علاوه بر این دقت کمیسازی به شدت به انتخاب روش بازسازی وابسته است، بهویژه هنگامی که سیگنال دریافتی کوچک است. بنابراین لازم است هنگام استفاده از هر روش اصلاحی، روشهای بازسازی باید با دقت انتخاب گردد.