بررسی بتالاكتامازهای وسيع الطيف، AmpC و تعيين الگوی variable number tandem repeat در گونه های شيگلا جداشده از اسهال کودکان
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مصیب دالوند
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۸
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۱ص.
Other Physical Details
جدول،نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
میکروب شناسی پزشکی
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زمینه و هدف: گونه های شیگلا از عوامل مهم ایجاد عفونت های گوارشی در کودکان هستند که تولید آنزیم های بتالاكتاماز درمان آنها را با مشکل مواجه ساخته است. هدف این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، بررسی حضور آنزیم های بتالاکتاماز و تعیین خصوصیات ژنتیکی جدایه های شیگلا بر اساس تعیین الگوی VNTR می باشد.روش بررسی: در یک دوره ی 4 ساله از سال 2012 تا سال 2016 میلادی جدایه های شیگلا از مدفوع اسهالی کودکان جمع آوری شدند. این ایزوله ها پس از شناسایی و تعیین هویت به منظور تایپینگ با 10 لوکوس ژنی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و حضور آنزیم های بتالاکتاماز نوع وسیع الطیف، آنزیم های بتالاکتاماز نوع AmpC و آنزیم های بتالاکتاماز نوع کارباپنماز مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: در این مطالعه 234 جدایه شیگلا جدا شد که 145 جدایه شیگلا سونئی و 89 جدایه شیگلا فلکسنری بود. جدایه ها بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را به تری متوپریم سولفامتاکسازول (91%) و کمترین میزان مقاومت را به ایمی پنم (4/0%) نشان دادند. از مجموع 234 جدایه شیگلا، 77 جدایه در تست تاییدی آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف مثبت شدند و وجود ژن های بتالاکتامازی نوع blaTEM در 56% و blaCTX-M در 100% جدایه ها به روش PCR تایید شد. همچنین در آنالیز MLVA، جدایه های شیگلا سونئی در 9 گروه MLVA و 7 کلاستر قرار گرفتند که MTss1 با 131 و کلاستر A با 133 جدایه به ترتیب شایع ترین گروه MLVA و کلاستر بودند. همچنین جدایه های شیگلا فلکسنری در 21 گروه MLVA و 17 کلاستر قرار گرفتند که MTsf1 با 19 و کلاستر A با 21 جدایه به ترتیب شایع ترین گروه MLVA و کلاستر بودند. نتیجه گیری: افزایش جدایه های تولید کننده ی آنزیم های بتالاکتامازی وسیع الطیف به ویژه در تایپ های شایع شیگلا احتمال بروز اپیدمی توسط آنها را افزایش می دهد. با توجه به حساسیت بالای کودکان به گونه های شیگلا بررسی سالیانه وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی این گونه ها ضرورت دارد.