ساخت واکسن زنده ضعیف شده نوترکیب بروسلاو لیورتوس سوشن RB51 ترشح کننده لیستر یولایزین O و ارزیابی تحریک ایمنی سلولار ایجاد شده توسط آن در موش Balb/C در مقایسه با واکسن اولیهد
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
اعظم غیبی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۸
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۳۳ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
زیست فناوری پزشکی
Date of degree
۱۳۹۸/۰۲/۲۱
Text preceding or following the note
۲۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: بروسلوز یا تب مالت یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان بوده که توسط گونههای بروسلا ایجاد میگردد. تا کنون تنها سه نوع واکسن زنده ضعیف شده حیوانی برای مراحل واکسیناسیون و پیشگیری مورد تائید قرار گرفته اند که این واکسنها تنها محافظت 60 درصدی ایجاد میکنند و معایب زیادی نیز دارند. بنابراین نیاز به توسعه واکسنهای کارامد که معایب واکسنهای امروزی را نداشته باشد احساس میگردد. عملکرد سیستم ایمنی در بروسلا بسيار وابسته به ايمني سلولار و پاسخ Th1 است. در این راستا در این مطالعه هدف طراحی واکسن نوتركيبي بود که با ترشح لیستریولایزین O با القاء پروسه آپوپتوز و خارج نمودن باکتری از فاگوزومهای ماکروفاژی حاوی بروسلا و عرضه انها در مسیر پروتئوزوم، با بهتر کردن دسترسی انتی ژنهای بروسلایی به MHC کلاس یک و تقویت پاسخ TCD8+ و Th1 باعث افزایش کارایی واکسن نوترکیب گردد. مواد و روشها: حامل بیانی حاوی قطعات ژنی لستریولایزین طراحی، ساخته و در سوش RB51 الکتروپوریت گردید. بیان و ترشح این پروتئین در سوش مورد نظر با بررسی فعالیت همولیتیکی لیستریولایزین و انجام وسترن بلاتینگ مورد تایید قرار گرفت. اپوپتوز، سیتوتوکسیسیتی و میزان بقا باکتری در سل لاین ماکروفاژی توسط سوشهای نوترکیب در مقایسه با سوش اولیه مورد بررسی قرار گرفت. تزریق و ایمنی زایی گروههای موشی با سوش نوترکیب، اولیه و کنترل سالین انجام شد و میزان تولید اینترفرون گاما در سرم و سوپ سلولهای حاصل از طحال گروههای موشی انالیز گردید. میزان و سرعت پاکسازی ارگانیسم از طحال گروههای موشی بررسی و نهایتا انالیزهای اماری انجام شد.نتایج : بررسی سکانس ژنی 16s روی کلونهای الکتروپوریت شده ای که مقاومت میکروبی مورد نظر را بدست اورده بودند، ایجاد سویه نوترکیب را تایید نمود. همچنین مطابق انتظار سویه نوترکیب فعالیت همولیز خون گوسفندی در محیط تریپتیکاز سوی اگار را با شدت بیشتری نسبت به سوش اولیه نشان داد که بیانکر فعالیت عملکردی لیستریولایزین بود. باند 58 کیلو دالتون برای پروتئین لیستریولایزین در انالیز وسترن بلاتینگ تایید گردید. اپوپتوز و سیتوتوکسیسیتی القاء شده توسط سوشهای نوترکیب بطور معناداری نسبت به سوش اولیه افزایش نشان داد. میزان بقا سوشهای نوترکیب در سل لاین ماکروفاژی نسبت به سوش اولیه بسیار پایین بود. پاکسازی طحال موشها از بروسلا در سوش نوترکیب نسبت به سوش اولیه بطور معنادار بهتر و سریعتر شده بود و تولید اینتر فرون گاما در سرم و سوپ سلولی حاصل از طحال موشها در سوش نوترکیب نسبت به سوش اولیه افزایش معناداری نشان داد.نتیجه گیری : به نظر میرسد تغییر رفتار داخل سلولی بروسلا توسط القاء اپوپتوز در نتیجه فعالیت پروتئین لیستریولایزین O باعث خروج باکتری از مخفیگاه فاگوزومی خود در سلولهای ماکروفاژی شده و اجزای انتی ژنی ان از طریق مسیر پروتئوزوم به MHC کلاس یک در سطح سلول عرضه شده است. همچنین در اثر اپوپتوز اجزای اپوپتوتیک توسط پدیده کراس پرایمینگ به سلولهای دندریتیک مجاور عرضه و ماحصل این فرایندها، ترشح اینترفرون گاما که بیانگر پاسخ سلولی Th1 است با قدرت بیشتری علیه سوش واکسن وارد عمل شده و پاکسازی سوش از بافت طحال به سرعت انجام گردیده است.