بررسی اثر اپلین-13 بر اتوفاژی در مدل تزریق داخل هیپوکمپ Aβ25-35: مطالعه بیوشیمیایی، رفتاری و هیستولوژی در هیپوکمپ موش صحرایی نر
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سمانه امین یاوری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۲۱ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
علوم اعصاب
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: بیماری آلزایمر نوعی اختلال نورودژنراتیو است که با آسیب حافظه و فرآیندهای شناختی همراه است. از شاخصه های مهم آن، شکل گیری تجمعات آمیلوئید بتا و پروتئین تائو هیپرفسفوریله می باشد که در نهایت به فرآیندهای التهابی و مرگ سلولی ختم می شوند. تحقیقات گسترده ای نشان داده اند که نقص در سیستم اتوفاژی یکی از دلایل اصلی شکل گیری تجمعات آمیلوئید بتا و مرگ نورونی است. اپلین-13 یک نوروپپتید با خاصیت حفاظت عصبی است که به عنوان عامل تنظیم کننده اتوفاژی به واسطه مسیرهای وابسته به mTOR مورد توجه قرار گرفته است. درمطالعه کنونی، نقش تجویز اپلین-13 بر نقصان حافظه و فرآیند اتوفاژی و مرگ سلولی وابسته به کاسپاز-3 ناشی از تزریق آمیلوئیدبتا در هیپوکمپ موش صحرایی نر بررسی شد. مواد و روشها: آمیلوئیدبتا35-25 بصورت دوطرفه داخل هیپوکمپ به تنهایی و یا به همراه دوزهای مختلف اپلین-13 (5/0، 1 و 2 میکروگرم) تزریق شد. حافظه فضایی کاری و رفرانس به ترتیب با استفاده از آزمون های ماز وای شکل و ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت. بافت هیپوکمپ 2، 5، 10 و 21 روز بعد از تزریق آمیلوئیدبتا جهت ارزیابی های مولکولی استخراج شد و نسبت زنجیره سبک-3 (LC3II/I)، میزان هیستون داستیلاز-6 (HDAC6)، کاسپاز-3 (Caspase-3) و فسفریلاسیون mTOR با استفاده از تکنیک وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات بافتی در ناحیه هیپوکمپ با رنگ آمیزی نیسل وتشکیل فیبریل¬های آمیلوئید، با رنگ آمیزی تیوفلاوینT نیز پایش گردید.یافته ها: تزریق داخل هیپوکمپ آمیلوئید بتا بعد از 14 روز سبب اختلال حافظه فضایی کاری و بعد از 21 روز باعث تغییرات حافظه فضایی بلند مدت شد. همچنین سبب افزایش نسبت LC3II/I، کاسپاز-3 و کاهش HDAC6 و نسبت p-mTOR/mTOR در موش های دریافت کننده آمیلوئیدبتا گردید. نتایج دوز-پاسخ نشان داد که تزریق داخل هیپوکمپ اپلین-13با دوز 2 میکروگرم در موش هایی که آمیلوئید بتا دریافت کرده بودند، توانست جلوی تخریب حافظه فضایی ناشی از آمیلوئید بتا را بگیرد. اپلین-13 از افزایش نسبت LC3II/I و کاسپاز-3 در روزهای 10 و 21 بعد از تزریق آمیلوئیدبتا ممانعت کرد. همچنین اپلین-13 از کاهش بیان HDAC6 ناشی از آمیلوئیدبتا جلوگیری به عمل آورد. این نتایج نشان می دهد که اپلین-13 دو فرآیند اتوفاژی و مرگ سلولی وابسته به کاسپاز-3 را سرکوب کرده است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات حفاظت نورونی اپلین-13 وابسته به دوز بوده و بخشی از این اثرات حفاظت نورونی با مهار اتوفاژی و مرگ سلولی وابسته به کاسپاز-3به واسطه مهار مسیرهای پیام رسانی mTOR ارتباط دارد. استفاده از مکانیسم حفاظتی اپلین-13 به عنوان یک راهکار درمانی ارزشمند برای مقابله با اختلالات شناختی در مدل آلزایمر پیشنهاد می شود.