بررسی اثر micro RNA-146 micro RNA 142 و micro RNA 320 در پاتوژنز بیماری مالتیپل اسکاروزیس با استفاده از مدل حیوانی EAE
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فریده طالبی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
241ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
ایمنی شناسی پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
microRNA ها در سال های اخیر به عنوان تنظیم کننده های جدید بیان ژنها مطرح شده اند. miRNA ها مولکول های RNA با اندازه کوچک هستند که از طریق مهار ترجمه و یا تجزیه رونوشت های mRNA، سنتز پروتئین ها را کنترل می کنند. مطالعات اخیر نشان داده اند که اختلال در تنظیم بیان miRNA ها ممکن است با تغییر در عملکرد سیستم ایمنی در ایجاد بیماری های خودایمن مانند مالتیپل اسکلروزیس موثر باشد. در این پایان نامه ما نقش ایزوفرم های miR-320، miR-142aو miR-146 و همچنین ژن های هدف آنها را در پاتوژنز بیماری مالتیپل اسکلروزیس با استفاده از مدل حیوانی EAE مورد بررسی قرار دادیم.روش ها: در بخش اول مطالعه، مدل حیوانی EAE با استفاده از پپتید MOG35-55 در موش های C57/BL6 القاء شد و سپس بافت مغز ونخاع موش ها در سه فاز مختلف بیماری جدا گردید. در ابتدا میزان بیان واسطه های مختلف التهابی و سپس میزان بیان ایزوفرم های بالغ miR-320، miR-142a و miR-146 و همچنین ژن های هدف انتخابی آنها در بافت نخاع موشهای EAE با استفاده از تکنیک Real-time PCR مورد سنجش قرار گرفت. در بخش دوم مطالعه سطح بیان microRNA های مذکور و برخی ژن های هدف آنها در سلولهای لنفوسیت تحریک شده با anti-CD3/CD28 و آنتی ژن MOG-35-55 و همچنین ماکروفاژها و آستروسیت های فعال شده با LPS با استفاده از تکنیک Real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. در بخش سوم مطالعه برای بررسی تاثیر تغییرات بیان microRNA ها در بیولوژی لنفوسیت های T، سکانس های miRNA mimic به داخل سلولهای TCD4+ منتقل شدند و نقش آنها در تمایز این سلولها با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری ارزیابی گردید. در بخش چهارم مطالعه به منظور بررسی برهمکنش رونوشت ژن های هدف انتخابی توسط microRNA های مربوطه از روش سنجش لوسیفراز و وکتور حاوی ناحیه 3′UTR ژن های هدف استفاده شد. یافتهها: میزان بیان سایتوکاین های التهابی در بافت نخاع در فازهای Peak و Post- Peak بیماری نسبت به گروه کنترل به صورت معنی داری افزایش داشت. در بافت نخاع موشهای EAE میزان بیان هر دو ایزوفرم miR-142a و miR-146 در فازهای مختلف بیماری و همچنین سلولهای طحالی تحریک شده و ماکروفاژهای فعال شده با LPS در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد در حالیکه ژن های هدف پیش بینی شده آنها در این سلول ها کاهش داشتند. در مورد هیچ یک از ایزوفرمهای miR-320 در نمونه های EAE و همچنین سلولهای طحالی، آستروسیت ها وماکروفاژهای تحریک شده تغییر معنی داری مشاهده نشد.ترانسفکت کردن سلول های ماکروفاژی با سکانس های miRNA mimic تغییراتی در سطح تولید سایتوکاین های التهابی و مارکرهای تمایز به فنوتیپ M1/M2 برای miR-146 و miR-142a نشان داد. بررسی تمایز سلولهای لنفوسیت T Naive ترانسفکت شده با سکانس های miRNA mimic نشان از افزایش تمایز لنفوسیت های ترانسفکت شده با ایزوفرم miR-142a-5p به زیررده Th1 و افزایش تمایز لنفوسیت های ترانسفکت شده با فرم های miR-146a-5p و miR-146b-5p به زیررده Th17 داشت. بررسی برهمکنش miRNA با 3´ UTR ژنهای هدف با استفاده از آزمون لوسیفراز نشان داد که TGFBR1 و SOCS1 به ترتیب توسط miR-142a-3p و miR-142a-5p و SMAD4 توسط هر دو ایزوفرم miR-146 هدف قرار می گیرد. نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که افزایش بیان ایزوفرم های miR-142a و miR-146 در بافت نخاع و نیز در سلولهای لنفوسیتی و ماکروفاژی با تغییر روند تمایز این سلول ها به سمت فنوتیپ پیشبرنده التهاب می توانند در ایجاد بیماری دخالت داشته باشند. یافته های مطالعه همچنین هدف قرار گرفتن رونوشت ژنهای TGFBR1، TGFBR2، SOCS1 و SMAD4 که در بیماری مالتیپل اسکلروزیس نقش محافظتی دارند را به عنوان مکانیسم احتمالی تاثیرات miRNA ها مطرح کرد.