بررسی میزان بیان RNA های بلند زنجیر غیر رمز گذار MALAT-1 - Inc-RNA TUG-1 در اگزوزوم های ادراری بیماران مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با افراد سالم
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
محمد صرفی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
1398
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
86ص.
Other Physical Details
جدول،نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
بیوشیمی بالینی
Text preceding or following the note
18
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
: سرطان مثانه به عنوان دهمین سرطان شایع در سراسر دنیا شناخته می شود. روش اصلی تشخیص این بیماری بر اساس سیستیکوپی است و با وجود قدرت تشخیص تومور در مراحل اولیه اما تهاجمی بودن آن برای بیمار بسیار دردناک است. در سال های اخیر مبحث ژنومیک و ترانسکریپتومیک به میزان زیادی به منظور تشخیص و درمان بیماری ها از جمله سرطان مورد مطالعه قرار گرفته اند. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی بیان دو lncRNA در ادرار افراد مبتلا به سرطان مثانه در راستای تشخیص سرطان مثانه بود.مواد و روش ها: در این مطالعه 40 نفر در دو گروه 30 نفره (مبتلا به سرطان مثانه) و10 نفر (افراد سالم) وارد شدند. در ابتدا نمونه ادرار صبحگاهی از هر کدام از افراد شرکت کننده جمع آوری شد. سپس اگزوزوم های ادراری آنها تخلیص و تست های تائیدی به منظور بررسی وجود اگزوزوم ها در ادرار آنها انجام شد. در مرحله بعد میزان بیان RNA های بلند زنجیر MALAT-1 و TUG-1 با روش qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: میزان بیان نسبی MALAT-1 و TUG-1 در گروه بیمار به ترتیب معادل 1.4 و 8.7 برابر نسبت به گروه کنترل بود. در بین دو گروه بیمار و کنترل میزان بیان TUG-1 به طور معناداری تفاوت داشت (p=0.002). در حالی که بیان MALAT-1 تفاوت معناداری نداشت. آنالیز نمودار ROC نشان داد که TUG-1 با 0.78AUC= و ویژگی و حساسیت به ترتیب 77% و 76% از قدرت تشخیصی مناسبی برای این سرطان برخوردار است. در این مطالعه میزان بیان lncRNA های MALAT-1 و TUG-1 با یافته های پاتولوژیکی بیماران مراحل اولیه سرطان مثانه ارتباطی نداشت. بحث و نتیجه گیری: بیان TUG-1 در بیماران مبتلابه سرطان مثانه در مراحل 1 و 2 افزایش معناداری داشت که این افزایش از لحاظ بالینی نیز حائز اهمیت بود و لذا TUG-1 می تواند به عنوان یک بیومارکر احتمالی برای سرطان مثانه مطرح شود.