توجه و تاکید تعصب مآبانه به امر تعلیم و تربیت در عصر صفویان، سبب دعوت و به « جبل عامل » جذب عالمان و مدرسان شیعی مذهب از سایر بلاد اسلامی چون ایران آن زمان شد. به دنبال سکنی گزیدن این فرهیختگان در این سرزمین، آثار متعددی به دست آنان تصنیف گردید. مطالعه و بررسی اسناد و مدارک عصر صفوی که در این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی دنبال شد، مشخّص ساخت که تحصیل آن دوره در جریان بود. « مدارس » علوم در سطوح عالی و تخصصی، فقط در ه مچنین آموزش و تدریس شاخه های متعددی از علوم که در شهرها و مدارسی که به شکل پانسیونی اداره می شدند، با حضور استادان حاذق شیعی استمرار داشت. هر استاد و طالب علم نیز بر اساس علاقه، تبحر، استعداد، تمکّن مالی و سایر شرایط فردی و شخصی خود، محلّ تدریس و تحصیل خویش را که در شهرهایی چون استرآباد، شیراز، اصفهان و ... دایر بودند، انتخاب می کرد.