نظارت بر مطبوعات در حقوق ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی
Other Title Information
۱۳۸۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
ه، ۱۹۸ ص
Specific Material Designation and Extent of Item
1
NOTES PERTAINING TO BINDING AND AVAILABILITY
Text of Note
غیرمرجع
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Body granting the degree
دانشگاه شیراز
Dissertation or thesis details and type of degree
حقوق عمومی
Date of degree
1388/02/01
Discipline of degree
کارشناسی ارشد
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زادی بیان و عقیده و انتشار آن از حقوق اساسی بشریت است و برای جلوگیری از سوء استفاده از این حق معمولا در همه کشورها محدودیتها و کنترل هایی اعمال می گردد . اصل ۴۲ قانون اساسی ایران نیز حدود آزادی مطبوعات را مقید به عدم اخلال به مبانی اسلام و حقوق عمومی نموده و چگونگی آنرا به قانون عادی محول نموده است . و این پژوهش سعی دارد با تحلیل و نقد این محدودیت و نظارت کاستی ها و افراط و تفریطها در این زمینه اشکار نماید .بنابراین ابتدا به چگونگی نظارت بر مطبوعات در سالهای قبل از انقلاب پرداخته که سانسور بی پرده و صریح مشخصه آن است و به نبود مجوز امتیاز نشریه و سانسور در دیگر کشورها اشاره می نماید و سپس به ابعاد نظارت بر مطبوعات در حقوق ایران بعد از انقلاب تحت دو فصل یم پردازد که در فصل اول نظارت بر مطبوعات ، نظام پیشگیری ، مطرح شده و شامل مباحثی مانند چگونگی صدور پروانه ، کمیسیون صدور پروانه و هیات نظارت بر مطبوعات و سانسور می شود و پیشنهاد می گردد که نظام پیشگیری در نظارت بر مطبوعات حذف شود و اظهار نامه جایگزین صدور پروانه انتشار گردد و سپس در فصل دوم به نظام نظارت تعقیبی بر مطبوعات مباحثی مانند جرم مطبوعاتی ، توقیف مطبوعات ، دادرسی علنی و دادگاه مطبوعات می پردازد . و سعی دارد با نقد ایرادهای قوانین پیشنهادهای برای کارآمدتر شدن قوانین مطبوعاتی ارائه نماید .