ندگی سالم در دنیای پر هیاهویی که پیش روی ماست، نیازمند مبانی اخلاقی است که این لزوم در حرفههای مختلف با اشکال متفاوتی نمود میکند .در حرفهی مامایی، گیرندگان خدمت، زنان جامعه و نوزادان هستند که دو گروه آسیبپذیر جامعه را تشکیل میدهند .ارتباط صحیح با این دو قشر آسیبپذیر نیز از قاعدهی لزوم اخلاق مستثنی نبوده و شاید بتوان گفت که به سبب آسیبپذیری آنان، نیاز به اخلاق با پشتوانهای محکمتر میباشد .پشتوانهی نیرومند و موثر و خالی از خطا و هرگونه کاستی برای مسائل اخلاقی، پشتوانه-ی الهی است که از منبع وحی سرچشمه میگیرد .در این تحقیق سعی شده است، تا حد امکان، زوایای مختلف علم مامایی را مطرح کرده و سپس با رجوع به قرآن و متون اسلامی، مسئولیتهای اخلاقی ماما در آن بعد را از دیدگاه قرآن و معصومین : بیان کنیم .از آنجا که ماما در حرفهی خود با مادر، نوزاد، بستگان بیمار و همکاران خود در ارتباطی مستقیم و غیر مستقیم قرار دارد، درخور هر کدام از تعاملهایی که با این افراد دارد، به نوعی، چالشهای اخلاقی را میطلبد که در این تحقیق به آنها پرداخته شده است .به طور مسلم آنچه در این تحقیق عاید شده است، موجبات سلامت جسمی و روحی جامعه به تبع سلامت جسمی و روحی مادران و نوزادان در زیر پرچم وحی و اخلاق نش╩ت گرفته از آن میباشد