ناخت صحیح معارف نهج البلاغه وابسته به ایجاد شرایط و بر طرف کردن موانع است، و از جمله آن شرایط، توجه به نوع استعمال و فهم لغت است، که بدون توجه به آن، مقصود گوینده حاصل نمیشود، با توجه به اهمیت این مسئله در این پایان نامه با محوریت نامههای 30 ـ1 نهج البلاغه مورد بررسی قرارگرفته است تا معنا یا معانی اصلی ریشه کلمات و خصوصا معنای رایج کلمه در صدر اسلام) زمان صدور نهج البلاغه (به دست آید برای بررسی و شرح لغات غریب مذکور، از مصادر لغت و هم منابعی که برای شناخت واژگان به کار رفته در حدیث، معنایی داشتهاند استفاده شده است البته در اکثرموارد برای تشخیص لغات غریب از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید و عبدو استفاده شده است، از نظر نگارنده بسیاری از آن لغات به دور از غرابت بوده که از بررسی آنها در این پایان نامه صرف نظر شد و در مجموع حدود پنجاه لفظ غریب مورد پژوهش قرار گرفت ملاک غرابت نام╩نوس بودن و یا ندرت استعمال است و در آخر با توجه به بررسی معنای لغوی و اعراب مفردات، مراد حضرت بیان شده است که البته اگر آن لفظ در قرآن و نهج البلاغه وجود داشت، به آن اشاره شده است تا جایگاه کلمات نمایان گردد، و از این رهگذر مجموعهای مدون و قابل دسترس فراهم آمده است